vehement [ˈvi:əmənt] adj.
1. гара́чы; запа́льчывы; шалёны (пра чалавека);
a vehement spea ker тэмпера́ментны прамо́ўца
2. мо́цны; пары́вісты; гвалто́ўны;
a vehement protest бу́рны пратэ́ст;
vehement pains во́стрыя бо́лі
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
fierce
[fɪrs]
adj.
1) дзі́кі (пра зьвяра́)
2) гвалто́ўны; шалёны (ве́цер); бязьлі́тасны
a fierce attack — гвалто́ўны напа́д
3) стара́нны, насто́йлівы
fierce efforts to get ahead — стара́нныя, насто́йлівыя намага́ньні зрабі́ць кар’е́ру
4) Sl. ве́льмі благі́, непрые́мны
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
tornado
[tɔrˈneɪdoʊ]
n., pl. -does or -dos
1) тарна́да indecl., сьмерч -у m.
2) гвалто́ўны пары́ў
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
vehement
[ˈvi:əmənt]
adj.
1) мо́цны, гара́чы, па́лкі
2) адда́ны, напо́рны
3) нястры́мны (плач)
4) шалёны; гвалто́ўны (ве́цер, дождж)
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
fretful
[ˈfretfəl]
adj.
1) раздражнёны; зласьлі́вы, капры́зны (пра хво́рае дзіця́)
2) узбу́раны, неспако́йны, бурлі́вы (мо́ра)
3) гвалто́ўны (ве́цер)
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
gwałtowny
gwałtown|y
1. імклівы, бурны; парывісты;
2. запальчывы, імпульсіўны;
3. гвалтоўны, нечаканы; рэзкі;
~a śmierć — гвалтоўная смерць
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)
troublous
[ˈtrʌbləs]
adj.
1) устурбава́ны, устрыво́жаны; неўсталява́ны; неспако́йны (пра час)
2) бурлі́вы; гвалто́ўны (пра мо́ра, ве́цер)
3) гл. troublesome
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
forcible
[ˈfɔrsəbəl]
adj.
1) гвалто́ўны
a forcible entrance into a house — гвалто́ўнае ўварва́ньне ў дом
2) перакана́ўчы, перакана́льны; ва́жкі; мо́цны (сло́вы, стыль)
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
blitz
[blɪts]
1.
n.
1) бліцкры́г -у m., мала́нкавая вайна́
2) нечака́ны гвалто́ўны напа́д (самалётамі або́ та́нкамі)
2.
v.t.
рапто́ўна, гвалто́ўна напада́ць, атакава́ць або́ перамага́ць
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
violent [ˈvaɪələnt] adj.
1. гвалто́ўны; раз’ю́шаны, лю́ты;
die a violent death паме́рці не сваёй сме́рцю;
turn/get violent разлютава́цца, разбушава́цца;
He was in a violent temper. Ён разлютаваўся.
2. мо́цны, рэ́зкі;
a violent wind шалёны ве́цер;
a violent pain во́стры боль;
a violent colour кі́дкі ко́лер
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)