мех², ме́ха, мн. мяхі́ і мяхо́ў, м.

1. Прыстасаванне са скуры для нагнятання паветра ў горан у кавальскай справе, а таксама для прывядзення ў дзеянне некаторых музычных інструментаў.

2. У фатаграфіі: святлонепранікальная частка фатаграфічнай камеры, падобная на гармонік.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

трохра́дны, ‑ая, ‑ае.

1. З трыма радамі клавішаў (пра гармонік). Трохрадны гармонік.

2. Размешчаны трыма радамі, у тры рады. Трохрадная клёпка.

3. Прызначаны для высеву насення трыма радамі. Трохрадная сеялка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

акардэо́н

(фр. accordeon)

храматычны гармонік з клавіятурай фартэпіяннага тыпу для правай рукі.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

акардэо́н, ‑а, м.

Храматычны гармонік з клавіятурай фартэпіяннага тыпу для правай рукі.

[Фр. accordéon.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Harmónika

f -, -ken i -s гармо́нік, акардэо́н

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

заскры́паць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак.

Пачаць скрыпаць. // Скрыпнуць, праскрыпаць. Гармонік заскрыпаў і сціх.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Schrámmelmusik

f - анса́мбль наро́дных інструме́нтаў (скрыпка, гітара, гармонік)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

бая́н м.

1. (гармонік) gróße Zíehharmonika;

2. (паэт., пясняр) (áltslawischer) Díchter und Sänger

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

губны́ ​1, ‑ая, ‑ое.

1. Які мае адносіны да губы ​1. Губныя мышцы. // Прызначаны для губ. Губная памада.

2. Які вымаўляецца пры ўдзеле губ; лабіяльны (пра гукі). Губныя зычныя.

•••

Губны гармонік гл. гармонік.

губны́ ​2, ‑ая, ‑ое.

Гіст. Які мае адносіны да губы ​3. Губны стараста.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

тылілі́каць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; незак.

Разм. Гукапераймальна — пра ігру на гармоніку, баяне і пад. Дзесьці тылілікаў гармонік. Бядуля.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)