Арма́та (Нас., Гіст. лекс.). Гл. гармата.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

гарпу́нны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да гарпуна. Гарпуннае кап’ё. Гарпунны трос. Гарпунная гармата.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пу́шка¹, -і, ДМ -шцы, мн. -і, -шак, ж.

1. Гармата, якая мае насцільную траекторыю стральбы і прызначаецца для паражэння наземных, надводных і паветраных цэлей.

2. Апарат для лячэння сродкамі радыеактыўнага выпраменьвання (спец.).

Кобальтавая п.

|| прым. пу́шачны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

скарастрэ́льны вайск Schnéllfeuer-;

скарастрэ́льная гарма́та Schnéllfeuergeschütz n -es, -e

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

Pak

f -, -s i - (скар. ад Pánzerabwehrkanone) вайск. супрацьта́нкавая гарма́та, процітанкавая гармата

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

harpoon

[,hɑ:rˈpu:n]

n.

гарпу́н -а́ m.

harpoon gun — гарпу́нная гарма́та

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

Maschínenkanone

f -, -n аўтаматы́чная гарма́та

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Pánzerabwehrkanone

f -, -n супрацьта́нкавая гарма́та

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

мітралье́за, ‑ы, ж.

Скарастрэльная мнагаствольная гармата, якая страляе карцеччу. Не стрымаць пралетарскага ўзлёту Ні мітральезай, Ні кулямётам. А. Александровіч.

[Фр. mitrailleuse, ад mitraille — карцеч.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Гару́дзія ’гармата’ (Сл. паўн.-зах.). Запазычанне з рус. ору́дие ’тс’ (да рус. слова гл. Фасмер, 3, 154).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)