Stádttor

n -s, -e гарадска́я бра́ма

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

S-Bahn

= Schnellbahn

f -, -en (гарадска́я) электры́чка

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

чарта́ Граніца; гарадская мяжа; мяжа аселасці (Слаўг.).

Беларускія геаграфічныя назвы. Тапаграфія. Гідралогія. (І. Яшкін, 1971, правапіс да 2008 г.)

Метрапалітэн ’гарадская падземная электрычная чыгунка’ (ТСБМ). З рус. метрополитен ’тс’ (Крукоўскі, Уплыў, 79), якое з франц. métropolitain ’які існуе (ёсць) у сталіцы’ (Фасмер, 2, 611) < лац. metropolitanus < лац.-грэч. mētropolis ’сталіца’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

абшчы́на, -ы, мн. -ы, -чы́н, ж.

1. Самакіравальная арганізацыя жыхароў якой-н. тэрытарыяльнай адзінкі, форма аб’яднання людзей, якой характэрна калектыўная ўласнасць на сродкі вытворчасці, сумесная праца з ураўняльным размеркаваннем (гіст.).

Сялянская а.

Гарадская а.

2. Добраахвотнае аб’яднанне для сумеснай дзейнасці; садружнасць, брацтва, арганізацыя.

А. хрысціян.

|| прым. абшчы́нны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

метрапалітэ́н

(фр. métropolitain = сталічны, ад гр. metropolis = галоўны горад, сталіца)

гарадская падземная электрычная чыгунка.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

Панікніца 8/80—81

- » - гарадская 8/80 (іл.)

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)

Schnéllbahn

f -, -en разм. электры́чка

städtische ~ [S-Bahn] — гарадска́я пазаву́лічная чыгу́нка

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

rogatka

rogatk|a

ж. шлагбаум;

~i miejskie — гарадская застава

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

камісіяне́р, ‑а, м.

Пасрэднік у гандлёвых здзелках, які выконвае за ўзнагароду гандлёвыя даручэнні. Мінская гарадская ўправа закупіла ў Кіеўскай губерні партыю мукі праз нейкага камісіянера.. Апошні, карыстаючыся цяжкім становішчам, даставіў муку, непрыгодную для спажывання. «Весці».

[Фр. commissionare.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)