Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
самаво́льства, ‑а, н.
1. Схільнасць рабіць што‑н. па сваёй волі, не лічачыся з іншымі. Нават нязначнае самавольства ці адступленне ад загаду могуць сарваць справу.Кулакоўскі.
2. Самавольныя паводзіны; самавольны ўчынак. Пасля гэтага Арцём Іванавіч стаў нават ганарыцца самавольствам сына.Мележ.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
pride
[praɪd]1.
n.
1) го́нар -у m., самазадаво́ленасьць f.
to take pride in —
а) ганары́ццакім-чым
б) знахо́дзіць прые́мнасьць у чым
2) фанабэ́рыстасьць, пы́ха f.
3) ганары́стасьць f.; пага́рда f. (да і́ншых)
4) найле́пшая ча́стка або́ пара́, ро́сквіт -у m.
in the pride of manhood — у ро́сквіце сі́лаў
2.
v.i.
ганары́цца
to pride oneself on — ганары́цца не́чым
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
Вы́рачка ’пахучка звычайная, Clinopodium Vulgare L.’ (Кіс., Сцяшк. МГ, З нар. сл.); ’чалавек, які пільна ўгледзеўся ў што-небудзь, каго-небудзь’ (З нар. сл.). Ад вы́рачыць ’вытарашчыць вочы’. Расліна названа так таму, што мае «кветкі-вочкі»; параўн. яе польскую назву storzysz ад storzyć ’ганарыцца, важнічаць’.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
Мондры ’мудры, разумны’ (івац., Сл. Брэс.; паст., карэліц., шальч., дзятл., Сл. ПЗБ; Сцяц.). З польск.mądry ’тс’ (Мацкевіч, там жа, 3, 76). Сюды ж мондрыцца ’ганарыцца’ (гродз., Сцяшк. Сл.). Параўн. аднак яшчэ ст.-бел.мондрый ’мудры’, якое са ст.-польск.mądry ’тс’ (Булыка, Лекс. запазыч., 204).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
elevated
[ˈelɪveɪtɪd]
adj.
1) падня́ты, узьня́ты; высо́кі
2) ве́лічны; узьнёслы (стыль); узвы́шаны (мэ́та)
3) у прыўзьня́тым настро́і; ра́дасны; го́рды, які́ганары́цца
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
акія́н, ‑а, м.
1. Водная прастора паміж мацерыкамі. Паўночны Ледавіты акіян.
2.перан. Што‑н. неабсяжнае, неабдымнае, нязмерная маса чаго‑н. Даставайце з вышак сані — Гайда сцежкі праціраць І па белым акіяне Удоўж і ўпоперак гуляць.Колас.Права маю я тым ганарыцца, Што любімая праца мая — Спраў вялікіх малая драбніца — Уліваецца чыстай крыніцай У работы людской акіян.Непачаловіч.
•••
Паветраны акіян — атмасфера.
[Грэч. okeanos.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
Выдвара́ць ’вытураць, высяляць’ (БРС, КТС); ’перабіраць, капрызіць’ (БРС), выджвара́тися ’блазнаваць, крыўляцца’ (Бес.). Рус.выдворя́ть ’выганяць, высяляць’, рус.дыял.выдворя́ться ’крыўляцца, капрызіць; хваліцца’, укр.видвара́ць ’выганяць, высяляць’. Ад двор. Значэнні ’крыўляцца, капрызіць’ з’яўляюцца, відавочна, калькай польск.dworować ’служыць’; ’кпіць’; параўн. чэш.dvořiť si ’ганарыцца чым-небудзь’, dvořský ’дасціпны, цікавы, забаўны (чалавек)’. У польск. і чэш. мовах яны ўстанавіліся па ўзору ням.Hof machen, hofieren, франц.faire la cour (Брукнер, 105; Махэк₂, 136 і наст.).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
dumny
1. ганарлівы, горды;
dumny z dzieci — ён ганарыцца дзецьмі;
2. ганарысты, фанабэрысты;
dumny jak paw — ганарысты як паўлін (індык)
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)