нейрапо́дый

(ад нейра- + гр. pus, podos = нага)

брушная галінка параподыі.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

Галу́ска ’галінка’. Гл. галу́за 1.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

плець, ‑і, ж.

1. Бакавая галінка або сцябло паўзучых ці павойных раслін.

2. звычайна мн. (пле́ці, ‑ей). Доўгія звёны труб або рэльсаў, злучаныя між сабой шляхам зваркі. Зварваць трубы ў плеці.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ва́йя

(гр. baion = пальмавая галінка)

расчлянёны, падобны на галінку ліст папараці.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

гі́бкі прям., перен. ги́бкий;

~кая галі́нка — ги́бкая ве́точка;

г. го́лас — ги́бкий го́лос;

~кая палі́тыка — ги́бкая поли́тика

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

pręcik

м.

1. пруток; галінка;

2. бат. тычынка

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

прата́лій

(ад гр. pro = наперадзе + thallos = галінка)

палавое пакаленне папарацей, хвашчоў, дзеразы.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

ГОМАТАЛІ́ЗМ

(ад гома... + грэч. thallos галінка, атожылак),

двухполавасць у некат. грыбоў і водарасцей, пры якой да зліцця (капуляцыі) здольны гаметы, што паходзяць з аднаго талома (з адной клеткі). Такія віды называюць гоматалічнымі. Гл. таксама Гетэраталізм.

т. 5, с. 331

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

памяра́нцавы, ‑ая, ‑ае.

1. Які мае адносіны да памяранца. Памяранцавая галінка. // Які робіцца з пладоў памяранца. Памяранцавая гарэлка.

2. у знач. наз. памяра́нцавыя, ‑ых. Падсямейства раслін, да якога адносяцца цытрусавыя (лімон, апельсін, памяранец і інш.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

экзапады́т

(ад экза- + гр. pus, podos = нага)

знешняя галінка, якая адыходзіць ад базіпадыта.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)