леў¹, ільва́ і (пасля галосных) льва, мн. ільвы́ і (пасля галосных) львы, ільво́ў (льво́ў), м.

1. Буйны драпежнік сямейства кашэчых з кароткай жаўтаватай поўсцю (і пышнай грывай у самцоў).

Рык ільва.

2. перан. Той, хто вызначаецца магутнай сілай, смеласцю, адвагай.

○

Марскі леў — жывёліна сямейства вушастых цюленяў.

◊

Ільвіная доля — самая большая частка чаго-н.

|| прым. ільві́ны і (пасля галосных) льві́ны, -ая, -ае.

Ільвіны зеў (назва кветкі).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

й злучн. (пасля галосных) гл. і І

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

ірдзе́цца і (пасля галосных) рдзе́цца, 1 і 2 ас. не ўжыв., ірдзе́ецца, рдзіцца; незак.

Тое, што і ірдзець.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

ільга́ і (пасля галосных) льга, прысл., безас., у знач. вык.

Можна, дазваляецца.

Хіба ж ільга схаваць жывое слова?

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

вакалі́з, ‑у, м.

Спец. Практыкаванне для голасу без слоў, якое выконваецца на адных галосных гуках.

[Фр. vocalise з лац.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

лёд, лёду, ільду́ і (пасля галосных) льду, мн. ільды́ і (пасля галосных) льды, ільдо́ў (льдо́ў), м.

Вада, якая замерзла і перайшла ў цвёрды стан.

Палярныя льды.

◊

Біцца як рыба аб лёд (разм.) — жыць у бядзе, дарэмна дабіваючыся лепшага.

|| памянш. лядо́к, -дку́, м.

|| прым. ледзяны́, -а́я, -о́е.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

паліфто́нг, ‑а, м.

Спец. Некалькі галосных гукаў, што стаяць побач і ўтвараюць адзін склад; проціл. манафтонг.

[Ад грэч. poly — многа і phtógos — гук.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

вакаліза́цыя, ‑і, ж.

Спец.

1. Набыццё зычным гукам складаўтваральных уласцівасцей.

2. Спевы на адных галосных гуках.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ірвану́цца і (пасля галосных) рвану́цца, -ну́ся, -не́шся, -не́цца; -нёмся, -няце́ся, -ну́цца; -ні́ся; зак.

Рэзкім рухам кінуцца, памкнуцца.

Конь ірвануўся з месца.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

зія́нне, -я, н.

У мовазнаўстве: збег двух ці больш галосных у слове або на стыку двух слоў, напр.: аэраплан, добра адпачыць.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)