менш, прысл.

1.

Выш. ст. да прыслоўя мала. Ведае м. за іншых.

М. ведаеш — мацней спіш (прыказка).

2. У спалучэнні з прыметнікамі і прыслоўямі ўтварае апісальную форму ступені параўнання.

М. гаваркі.

М. спакойны.

◊

Тым не менш — нягледзячы на гэта, аднак, усё ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

talkative

[ˈtɔkətiv]

adj.

гаваркі́, гаманкі́

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

loquacious

[loʊˈkweɪʃəs]

adj.

гаваркі́, гаварлі́вы

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

zúngenfertig

a гаваркі́, гаварлі́вы; балбатлі́вы

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

mítteilsam

a гаваркі́, камуніка́бельны, экспансі́ўны

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

гаварлі́вы, ‑ая, ‑ае.

Тое, што і гаваркі. Шафёр выдаўся гаварлівы, ён нават пахваліўся, што завочна вучыцца ў інстытуце. Скрыпка. Народ сыходзіўся тлумнымі гаварлівымі купкамі. Зарэцкі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

◎ Латэрны ’гаваркі’ (іўеў., Сцяшк.) — семантычна роднаснае з лат. later et ’балбатаць, малоць’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

communicative [kəˈmju:nɪkətɪv] adj.

1. тавары́скі; гаваркі́, гаманкі́, гаманлі́вы, гаварлі́вы

2. камунікацы́йны;

communicative skills камунікацы́йныя здо́льнасці/на́выкі

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

berédt

a гаваркі́, красамо́ўны (тс. перан.)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Моўна ’выразна, моцна’ (Нас.), моўнасць ’вымова, дар слова, выразнасць’ (Нас., Др.-Падб., Гарэц.), моўны ’размоўны, гаваркі, які валодае прыгожай мовай’, ’ветлівы’ (Нас., ТС; гродз., Сцяшк. Сл.). Паланізмы. Параўн. польск. mownie, mowność < mowny, mówny ’які можа гаварыць, якому лёгка гаварыць аб чым-небудзь, гаваркі, балбатлівы’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)