wíederkommen

* vi (s) вярта́цца, паўтара́цца, зноў надыхо́дзіць

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

рэкурэ́нцыя

(ад лац. recurre = вяртацца)

паўторнае з’яўленне ў больш позні геалагічны час формаў, уласцівых больш ранняму геалагічнаму перыяду.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

спаралізава́ны, ‑ая, ‑ае.

1. Дзеепрым. зал. пр. ад спаралізаваць.

2. у знач. прым. Які знаходзіцца ў стане паралічу. Як толькі стаў вяртацца зрок і пачалі варушыцца пальцы на спаралізаванай руцэ, .. [Чорны] зноў узяўся за пяро і вярнуўся да творчасці. Вітка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

revert

[rɪˈvɜ:rt]

v.i.

варо́чацца, вярта́цца

to revert to one’s old habits — вярну́цца да сваі́х стары́х звы́чак

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

Вярну́цца (БРС, Бяльк.) ’нахіляцца, паварочвацца’ (БРС). Укр. верну́тися ’вярнуцца; кружыцца (аб галаве)’, рус. вернуться ’вярнуцца назад’, ст.-рус. вернутися ’тс’, славен. vŕniti se ’вярнуцца, вяртацца’, серб.-харв. вр́нути се, макед. врне се, балг. върна се ’тс’ паходзяць ад кораня vert‑/vort‑/vъrt‑ і суф. nǫti (sę). Гл. яшчэ вярну́ць.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

retrace [rɪˈtreɪs] v.

1. вярта́цца (па пройдзеным шляху);

retrace one’s steps вярта́цца той жа даро́гай

2. паўтары́ць падаро́жжа, зро́бленае кі́мсьці (у мінулым);

We’ll be retracing the route taken by Marco Polo. Мы адправімся ў падарожжа па маршруце, якім прайшоў Марка Пола.

3. прасачы́ць, аднаві́ць у па́мяці (працэс развіцця)

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

разгрузі́цца, ‑гружуся, ‑грузішся, ‑грузіцца; зак.

1. Вызваліцца ад грузу. — З машынай я, — прысеў на край крэсла Міхась. — Разгрузіўся. Дай думаю, зайду, можа груз у наш бок знойдзецца. Чаго паражняком вяртацца. Б. Стральцоў.

2. перан. Разм. Вызваліцца ад часткі работы, ад дадатковай нагрузкі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

nawracać

незак.

1. паварочваць, заварочваць; вяртацца;

2. пераварочваць (у веру); схіляць

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

хо́мінг

(ад англ. home = вяртацца дамоў)

прыроджаная рэакцыя жывёл (інстынкт), якая абумоўлівае вяртанне іх на свой участак жыхарства, туды, дзе яны нарадзіліся.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

cofać się

незак. адступаць, саступаць; вяртацца; падавацца (назад, задам); адыходзіць (назад, задам)

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)