Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
Máttigkeit
f -
1) змо́ранасць, сла́басць, вя́ласць, мля́васць
2) ма́тавасць, цьмя́насць
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
Schláppheit
f -, -en
1) вя́ласць, адсу́тнасць эне́ргіі, баязлі́васць
2) дру́зласць
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
Аспа́ласць ’санлівасць, вяласць, неахайнасць’ (Нас., Др.-Падб., Гарэц.), аспала, аспалы (Нас.). Укр.оспалий, оспалість, польск.ospały, ospałość, чэш.ospalý, ospalost, славац.ospalý, ospalosť, паморск.u̯ospałi ’санлівы, вялы’, ’санлівасць, вяласць’. Ст.-бел.оспалый ’санлівы, вялы’ (з 1593 — Булыка, Запазыч., 231, дзе таксама: оспалость, оспальство, оспальца, оспале; параўн. Гіст. лекс., 96). Унутраная форма слова ясная: аспаласць і інш. утворана ад аспалы, якое ў сваю чаргу — дзеепрыметнік ад дзеяслова *аспаць. Паколькі, аднак, такі дзеяслоў у беларускай мове не фіксуецца, не без падстаў оспалый разглядаецца як паланізм. Але і ў польскай мове не зафіксаваны такі дзеяслоў. Між тым у старачэшскай ён быў вядомы (пач. XV ст.). Таму, магчыма, што крыніцай дзеепрыметніка для польскай была чэшская мова, адкуль слова магло трапіць у беларускую непасрэдна або праз польскае ці ўкраінскае пасрэдніцтва. Назоўнік утварыўся на беларускай глебе ці быў таксама запазычаны.