Verbum

наго́рны, -ая, -ае.

1. Горны, які знаходзіцца ў гарах.

Н. ручай.

2. Гарысты, высокі.

Н. бераг ракі.

павы́шаны, -ая, -ае.

Больш высокі, вышэйшы за нармальны; павялічаны, палепшаны.

Павышаная тэмпература.

Гаварыць павышаным тонам.

Павышаныя абавязацельствы.

прыўзня́ты, -ая, -ае.

1. Бадзёры, ажыўлены.

П. настрой.

2. Высокі, урачысты.

П. тон.

|| наз. прыўзня́тасць, -і, ж.

це́рам, -а, мн. -ы́ і (з ліч. 2, 3, 4) це́рамы, церамо́ў, м.

1. У Старажытнай Русі: высокі багаты дом у выглядзе вежы.

2. Пра высокі, прыгожы драўляны дом.

Не дом, а ц. пабудаваў!

|| памянш. церамо́к, -мка́, мн. -мкі́, -мко́ў, м.

|| прым. це́рамны, -ая, -ае.

стро́мкі, -ая, -ае.

1. Круты, абрывісты.

С. ўзгорак.

2. Роўны і высокі.

Стромкая бяроза.

|| наз. стро́мкасць, -і, ж.

інтэле́кт, -у, М -кце, м.

Розум (у 1 знач.), здольнасць чалавека мысліць і разважаць.

Высокі і.

|| прым. інтэлектуа́льны, -ая, -ае.

курга́н, -а́, мн. -ы́, -о́ў, м.

Высокі старадаўні надмагільны насып з зямлі ці камення.

Скіфскі к.

|| прым. курга́нны, -ая, -ае.