саслаць, выслаць, загнаць
Слоўнік сінонімаў і блізказначных слоў, 2-е выданне (М. Клышка, правапіс да 2008 г.)
exile1 [ˈeksaɪl, ˈegzaɪl] n.
1. ссы́лка, вы́сылка, выгна́нне;
be/live in exile быць/жыць у ссы́лцы;
force/drive smb. into exile сасла́ць/вы́слаць каго́-н.
2. ссы́льны; выгна́ннік
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
вы́масціць, ‑машчу, ‑масціш, ‑масціць; зак., што.
Услаць каменем, дрэвам і пад. дарогу, плошчу. Вымасціць дарогу бярвеннем. // Выслаць чым‑н. мяккім для зручнага карыстання. Вымасціць гняздо травою. □ [Хлопец] вымасціў сенам воз, напаіў коней і запрог у воз свайго каня. Чорны.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
Verbánnung
f -, -en вы́сылка, выгна́нне
j-n in ~ schícken — сасла́ць, вы́слаць каго́-н.
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
дылёўка ж., ды́ля ж. Bóhle f -, -n;
прагні́лая дылёўка mórsche Bóhle;
вы́слаць мост дылёўкай éine Brücke mit Bóhlen belégen
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
дасла́ць¹, дашлю́, дашле́ш, дашле́; дашлём, дашляце́, дашлю́ць; дашлі́; дасла́ны; зак., што.
1. Паслаць дадаткова, выслаць недасланае.
Д. грошы за пуцёўку.
2. Прасунуць да пэўнага месца (патрон, снарад і пад.).
Д. патрон у патроннік.
3. Адправіць, паслаць што-н. для ўручэння (карэспандэнцыю і пад.), а таксама накіраваць каго-н. куды-н. з пэўнай мэтай.
Д. сватоў.
Д. пакет з дакументамі.
|| незак. дасыла́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е.
|| наз. дасы́лка, -і, ДМ -лцы, ж.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
вы́сылка, ‑і, ДМ ‑лцы, ж.
1. Дзеянне паводле дзеясл. высылаць — выслаць 1 (у 2 знач.).
2. Мера пакарання. Тры гады назад, адбываючы высылку ў Сімбірскай губерні, ён напісаў баладу пра пакуты маладога вявня... Мехаў.
3. Р мн. ‑лак. Разм. Месца ссылкі. [Вера:] — Пасля Лютаўскай рэвалюцыі .. [муж] вярнуўся з высылкі, і яны пачалі жыць зноў разам. Машара.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
дасла́цьI
1. (выслаць недасланае) náchschicken vt, náchsenden* vt;
2. (падаць у пэўнае месца) schícken vt;
3. разм. (паслаць для перадачы каму-н.) schícken vt
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
усла́ть сов.
1. (послав, удалить) пасла́ць; (выслать) вы́слаць, мног. павысыла́ць; (отослать) адасла́ць, мног. паадсыла́ць; (заслать) засла́ць, мног. пазасыла́ць; (сослать) сасла́ць, мног. пассыла́ць;
2. (послать за чем-л.) разг. пасла́ць.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
nadać
зак.
1. даць, надаць;
nadać kierunek — даць кірунак (напрамак);
nadać znaczenie — надаць значэнне;
nadać czemu kształt — прыдаць (надаць) чаму форму;
2. прысвоіць; надаць;
nadać tytuł — прысвоіць (надаць) званне;
3. адправіць, выслаць;
nadać list polecony — выслаць заказны ліст;
4. перадаць;
nadać przez radio — перадаць па радыё
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)