нівелі́р

(фр. niveler = выраўноўваць)

геадэзічны інструмент для вызначэння вышыні розных пунктаў зямной паверхні.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

prostować

незак.

1. выпростваць, выраўноўваць;

2. выпраўляць

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

Вярста́ць 1 стаўб. ’ткацкі станок’, карэліц. ’варштат’ (З нар. сл.), палес. вэрста́тʼ, вэрста́цʼ (Уладз.), укр. палес. верста́ть ’ткацкі станок’. Да варста́т (гл.). Канцавое ‑ць‑ — вынік другаснага змякчэння (Карскі, 1, 350), магчыма, пад уплывам слова з той жа семантычнай групы стацівы ’бакавая частка красён’. Параўн. таксама ст.-рус. верстать ’сталярны варштат’ (1686 г.).

Вярста́ць 2 (паліграф.) ’размяшчаць набор паводле старонак’ (БРС, КТС). Запазычана з рус. мовы, дзе верста́ть ’тс’ узнікла лексіка-семантычным шляхам на базе дзеяслова верстать ’выраўноўваць’ (Фасмер, 1, 300; Шанскі, 1, В, 64); параўн. верстать: сіб. ’размяркоўваць’, вяц. ’дзяліць раллю’, алан., кастр. ’выраўноўваць’, валаг. ’абрэзваць, выраўноўваючы’; ’ставіць (салдат) у адзін рад’, ст.-рус. верстати ’размяркоўваць, уключаць, ахопліваць падаткамі’; ’выраўноўваць’; ’вызначаць на службу’ (1577 г.), якія ўтвораны ад верста (гл. вярста́) і суф. ‑ати. Сюды ж вярста́цца, вярста́тка (БРС, КТС).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

выгла́живать несов.

1. (выравнивать, приглаживать, делать гладким, ровным) выгла́джваць; выраўно́ўваць;

2. (выутюживать) выпрасо́ўваць, выгла́джваць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

unbend [ʌnˈbend] v. (unbent)

1. разгіба́ць; разгіба́цца; разгіна́ць; разгіна́цца

2. выпро́стваць, выпро́ствацца; выраўно́ўваць, выраўно́ўвацца

3. расслабля́цца;

unbend the mind даць адпачы́нак галаве́

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

трамбава́ць

(ад ням. trampeln = таптаць)

ударамі, ціскам рабіць больш шчыльнай якую-н. рыхлую масу і выраўноўваць яе паверхню.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

justify

[ˈdʒʌstɪfaɪ]

v.t.

1) абгрунто́ўваць, матывава́ць (учы́нак, прэтэ́нзію)

2) апра́ўдваць

3) Comput. выраўно́ўваць палі́ тэ́ксту

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

unbend

[ʌnˈbend]

v., -bent or -bended, bending

1) выпро́стваць (-ца); выраўно́ўваць

2) Figur. аслабля́ць напру́жаньне

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

фугава́ць

(польск. fugować, ад ням. fugen = прыганяць, дапускаць)

1) раўняць паверхню дошак фуганкам;

2) выраўноўваць па вышыні зубы пілы.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

плінтава́ць

(ад гр. plinthos = цэгла, пліта)

1) выраўноўваць, ачышчаць паверхню чаго-н.;

2) расколваць камяні на кавалкі для далейшай апрацоўкі.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)