бянтэ́жлівасць, ‑і, ж.

Уласцівасць бянтэжлівага. [Рыгор:] — Раней я думаў, што бянтэжлівасць — вынік маёй баязлівасці. Асіпенка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Náchwirkung

f -, -en вы́нік, эфе́кт

~ áusüben — дзе́йнічаць, мець вы́нік

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

ipso facto [ˌɪpsəʊˈfæktəʊ] adv. лацін., fml як вы́нік само́га фа́кта

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

unintended [ˌʌnɪnˈtendɪd] adj. непрадугле́джаны (пра вынік, эфект і да т.п.)

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

гарката́, -ы́, ДМ -каце́ і гарко́та, -ы, ДМ -ко́це, ж.

1. Горкі смак, пах.

Г. ў роце.

Есці гаркату.

2. перан. Пачуццё горычы як вынік якіх-н. няўдач.

Г. на сэрцы.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

ро́зыгрыш, ‑у, м.

1. Дзеянне паводле дзеясл. разыгрываць — разыграць (у 3, 5 знач.).

2. Нічыйны вынік гульні.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

foregone [ˈfɔ:gɒn] adj. dated міну́лы

♦

a foregone conclusion непазбе́жны вы́нік

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

судзі́масць, ‑і, ж.

Судовы прыгавор за крымінальнае злачынства, а таксама прававы вынік асуджэння. Зняць судзімасць. Мець дзве судзімасці.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

сле́дствие​I ср.

1. (вывод) вы́вад, -ду м.;

2. (результат) вы́нік, -ку м.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)

spin-off

[ˈspɪnɔf]

n.

пабо́чны вы́нік

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)