Verbum

падлічы́ць, -ічу́, -і́чыш, -і́чыць; -і́чаны; зак., што.

Злічыўшы, падвесці вынік.

П. выдаткі.

|| незак. падлі́чваць, -аю, -аеш, -ае.

|| наз. падлі́чванне, -я, н. і падлі́к, -у, м.

рэко́рд, -у, М -дзе, мн. -ы, -аў, м.

Найлепшы вынік, дасягнуты ў працы, спорце.

Устанавіць сусветны р.

Пабіць чый-н. р.

Р. трываласці (перан.: вышэйшая ступень трываласці).

дзель, -і, мн. -і, -ей, ж.

1. Вынік дзялення аднаго ліку на другі.

2. Частка, доля, выдзеленая каму-н. для карыстання, апрацоўкі і пад. (разм.).

Ён узяў сваю д.

падраху́нак, -нку, мн. -нкі, -нкаў, м.

1. Вынік якой-н. дзейнасці, заняткаў і пад.

Падрахункі працоўнага дня.

2. Агульная сума.

Запісаць п. у кнігу.

|| прым. падраху́нкавы, -ая, -ае.

Падрахункавая лічба.

судзі́масць, -і, мн. -і, -ей, ж. (спец.).

Вынесены каму-н. судовы прыгавор за ўчыненае злачынства, а таксама прававы вынік, што дзейнічае пасля адбыцця пакарання.

Зняць с.

Злачынец з некалькімі судзімасцямі.