1. Патрашыць, вымаць вантробы з забітай жывёліны. На пагорку два цецерукі з-пад самых ног вылецелі, каршуна ўзагнаў, які на пні сойку трыбушыў, потым пастаяў ля здаравеннага вужа і панаглядаў, як ён жабу заглытваў, і падаўся далей.Ляўданскі.
2. Разварочваць, разрываць што‑н., даставаць, вымаць усё тое, што знаходзіцца ў чым‑н. Сядзеў бы [Юрка] ля цапоў з Тодарчыкам ці Вольнай і рэзаў бы перавяслы — трыбушыў снапы.Пташнікаў.Торба была нечым напакавана. Але хлапчукі не сталі трыбушыць, прынеслі, як ёсць, да стайні.Чыгрынаў.
3.перан. Трэсці каго‑н., рабіць вобыск. — Газету канфіскавалі? — запытаў Войцік у вартаўніка. — Перад самым світаннем з’явілася цэлая хеўра і пачала трыбушыць рэдакцыю.Машара.[Пятро Пятровіч:] — Пасля саўгас у нас арганізаваўся, паступіў я ў камсамол, у час калектывізацыі трыбушыў гэтага самага свайго «апекуна».Навуменка.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
unload
[ʌnˈloʊd]
v.t.
1) выгружа́ць, выма́ць, выно́сіць груз
2) разгружа́ць, разладо́ўваць (ваго́н, карабе́ль)
3) збыва́ць, вызваля́цца (ад цяжко́га, непрые́мнага)
4) разраджа́ць (стрэ́льбу, гарма́ту)
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
Выйма́ць ’вымаць’ (Нас., Гарэц., Касп., Бяльк.). Рус.дыял.выйма́ть, укр.вийма́ти, польск.wyjmować, в.-луж.wujimać, чэш.vyjmouti, славац. 1‑я асоба vyjme. Утвораны з дапамогай прэфікса вы‑ ад праславянскага дзеяслова j‑ьmǫ, ‑ęti або ад формы незакончанага трывання гэтага дзеяслова — emi̯ǫ, jьmati, пасля имать; параўн. ліг. imù, im̃ti, ст.-прус.imma, īmt, лац.emō, ēmi ’бяру’ (Траўтман, 103 і наст.; Фасмер, 2, 19; Махэк₂, 231; Шанскі, 1, В, 227 і наст.). Параўн. узяць.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
выставля́тьнесов.
1. выстаўля́ць;
2.(высовывать) высо́ўваць;
3.(показывать) выстаўля́ць; пака́зваць;
4.(прогонять) выганя́ць;
5.(вынимать)выма́ць;
6.(предлагать для решения, обсуждения и пр.) вылуча́ць, выстаўля́ць, высо́ўваць;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
Выклада́ць ’вучыць, займацца педагагічнай дзейнасцю’ (БРС, Гарэц., Яруш., Касп.), ’вымаць’ (БРС, Нас., Гарэц.), ’выказваць (думку), тлумачыць’ (БРС, Нас., Гарэц., Яруш.); ’кастрыраваць’ (Юрч., Шатал.), выклада́ти ’ткаць тэхнікай узорнага ткання’ (Влад.). Гл. кладу, класці. У значэнні ’вучыць, займацца педагагічнай дзейнасцю’ слова з’яўляецца калькай рус.излагать (Крукоўскі, Уплыў, 149); мяркуюць (Гіст. мовы, 2, 142), што значэнне ’выказваць (думку)’ — таксама калька рус. дзеяслова, але хутчэй гэта семантычнае запазычанне з польск.wykładać ’выказваць, тлумачыць’, на што можа ўказваць фіксацыя гэтага значэння ўжо ў Насовіча.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
гаршчо́к, ‑шка, м.
Круглая выпуклая гліняная пасудзіна са звужаным дном для гатавання стравы. Маці пачала вымаць з печы гаршкі з ядою.Дамашэвіч.Пільнуйся гаспадаркі, будуць у гаршку скваркі.Прыказка.// Прадаўгаватая гліняная пасудзіна ў выглядзе ўсечанага конуса для хатніх раслін. // Пасудзіна для мачы і спаражненняў. Начны гаршчок.
•••
Ад гаршка паўвяршка — пра недарослага, нясталага чалавека.
Заглядаць у чужы гаршчокгл. заглядаць.
Змяняць гаршкі на глінугл. змяняць.
Не святыя гаршкі лепяцьгл. святы.
Як у гаршку кіпецьгл. кіпець.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
Трашы́ць ‘патрашыць (напр., рыбу)’ (Мат. Гом., Жд. 2, Янк. 1). Малаверагодна выводзіць з прасл.*trošiti ‘ўжываць, рабіць прыгодным для спажывання’, параўн. серб.тро̀шити ‘крышыць, раздрабняць’, ‘размінаць, таўчы’, балг.тро́ша ‘крышыць, рэзаць на кавалкі’, макед.троши ‘тс’, ст.-слав.трошити ‘рассейваць, раздрабняць’, ‘траціць, распускаць’, што ўзыходзяць да *troxa (Сной₂, 785; Скок, 3, 507; Фасмер, 3, 346), гл. трохі. Зыходзячы з семантыкі ‘вымаць вантробы, чысціць’, больш верагодна з патрашыць шляхам адсячэння пачатковага складу, успрынятага як прыстаўка дзеяслова закончанага трывання, гл. патрахі, потрахі.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
withdraw
[wɪðˈdrɔ]1.
v.t. -drew, drawn, -drawing
1) адыма́ць, прыма́ць, вы́маць
He quickly withdrew his hand from the hot stove — Ён ху́тка адхапі́ў руку́ ад гара́чае пліты́
2) адкліка́ць
3) выма́ць, забіра́ць
He withdrew his savings from the bank — Ён забра́ў свае́ ашча́днасьці з ба́нку
2.
v.i.
1) выхо́дзіць
She withdrew from the room — Яна́ вы́йшла з пако́ю
2) Milit. адступа́ць
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)