cost

[kɔst]

1.

n.

1) кошт -у m.

2) цана́ f.; выда́так -ку m.; стра́ты, ахвя́ры pl.

the cost in lives — стра́ты ў лю́дзях

cost of living — ко́шты ўтрыма́ньня

high cost of living — дараго́ўля, даражыня́

2.

v.

1) каштава́ць

2) вылі́чваць ко́шты (праду́кцыі, пра́цы)

•

- at all costs

- at any cost

- at cost

- at the cost of

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

figure​2 [ˈfɪgə] v.

1. займа́ць ме́сца, ігра́ць, ады́грываць ро́лю;

She figured as chief guest that day. Яна была галоўнай госцяй у той дзень.

2. infml лічы́ць, меркава́ць; выліча́ць, вылі́чваць;

We figured that he would arrive on Sunday. Мы вылічылі, што ён прыедзе ў нядзелю.

figure out [ˌfɪgərˈaʊt] phr. v.

1. AmE выліча́ць; падлі́чваць;

Figure out how much we owe you. Падлічыце, колькі мы вам вінаватыя.

2. разуме́ць;

I can’t figure him out. Я яго не разумею.

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

obliczać

oblicza|ć

незак. вылічаць, вылічваць, падлічваць, лічыць; ацэньваць;

~ć głosy przy wyborach — падлічваць галасы на выбарах;

~ć kasę — падлічваць касу;

~m straty na 2 złotych — я ацэньваю страты ў 2 злотых

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

réchnen

1.vi

1) лічы́ць, вылі́чваць;

im Kopf ~ падлі́чваць у галаве́;

von héute an geréchnet пачына́ючы з сённяшняга дня

2) (auf A) разлі́чваць, спадзява́цца (на каго-н., на што-н.)

3) (mit D) лічы́цца (з кім-н., з чым-н.)

2. vt

1) раша́ць, вылі́чваць, падлі́чваць

2) (zu D) прылі́чваць (да каго-н., да чаго-н.);

das muss man ihm zur Éhre ~ гэ́та ро́біць яму́ го́нар;

j-m etw. zum [als] Verdíenst ~ ста́віць каму́-н. што-н. у заслу́гу

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

утрыма́ць​I (не выпусціць, захаваць) hálten* vt, fésthalten* аддз. vt; béibehalten* vt, bewáhren vt;

утрыма́ць у па́мяці behálten* vt, im Gedächtnis bewáhren [behálten*];

утрыма́ць пазі́цыю вайск. die Stéllung beháupten;

2. (стрымаць; падавіць) zurückhalten* vt, unterdrücken vt; bändigen vt, zähmen vt; (утаймаваць);

яе́ нічы́м не ўтрыма́еш sie kann nichts hálten; da hálten sie kéine zehn Pférde (разм.);

3. (вылічваць) ábziehen* vt, zurückbehalten* vt; éinbehalten* vt

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

ábziehen

*

1.

vt

1) сця́гваць, здыма́ць (вопратку, абутак)

2) здзіра́ць (скуру)

3) вылі́чваць

éine Súmme ~ — вы́лічыць су́му

4) сцэ́джваць; зліва́ць, разліва́ць у бутэ́лькі

5) палігр. адціска́ць

6) адця́гваць

die Áufmerksamkeit ~ — адця́гваць ува́гу

6) адве́сці

die Trúppen ~ — адве́сці во́йскі

2.

vi (s) адыхо́дзіць, ісці́; ад’язджа́ць

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

figure

[ˈfɪgjər]

1.

n.

1) лі́чба

Arabic figures and Roman figures — ара́бскія й ры́мскія лі́чбы

2) ко́лькасьць, ва́ртасьць f., кошт -у m.

3) Geom. фігу́ра f., це́ла n.

4) фігу́ра f., стан -у m., по́стаць, будо́ва f., вы́гляд -у m. (чалаве́ка)

5) фо́рма f., абры́с -у m.

6) выда́тная асо́ба, фігу́ра f. (у гісто́рыі), хара́ктар -а m. (у рама́не)

7) во́браз -у m.

figure of perfection — во́браз даскана́ласьці

8) малю́нак -ку m., дыягра́ма, ілюстра́цыя f.

9) узо́р -у m. (на ткані́не)

10) сы́мбаль -ю m., эмбле́ма f.

2.

v.t.

1) падлі́чваць; вылі́чваць

2) абазнача́ць лі́камі

3) перадава́ць, пака́зваць, адлюстро́ўваць, ілюстрава́ць

4) аздабля́ць, упрыго́жваць, убіра́ць (фігу́рамі, узо́рам або́ арнамэ́нтам)

5) сымбалізава́ць

6) informal ду́маць, меркава́ць

7) уяўля́ць сабе́

3.

v.i.

1) лічы́ць, рахава́ць

2) займа́ць ме́сца (у гісто́рыі), фігурава́ць

•

- a figure of speech

- figures

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

stop​2 [stɒp] v.

1. спыня́ць; спыня́цца; затры́мліваць; затры́млівацца

2. перастава́ць, сціха́ць;

Has it stopped raining yet? Дождж ужо пераста́ў (ісці)?

3. спыня́ць, перарыва́ць, прымуша́ць змо́ўкнуць;

4. перашкаджа́ць, стры́мліваць;

stop smb. doing smth. стры́мліваць каго́-н. ад яко́й-н. дзе́йнасці;

What is stop ping you? Што табе перашкаджае?

5. infml спыня́цца, гасцява́ць (нядоўга);

stop with smb. гасцява́ць у каго́-н.;

stop behind застава́цца апо́шнім

6. спыня́ць, блакі́раваць, перагаро́джваць;

stop one’s ears затыка́ць ву́шы;

stop teeth пламбава́ць зу́бы;

stop a bottle закарко́ўваць бутэ́льку;

stop smb.’s mouth затыка́ць каму́-н. рот (перан.);

stop a wound спыня́ць кровацячэ́нне з ра́ны

7. утры́мліваць, вылі́чваць; ураза́ць, урэ́зваць (выплату грошай)

8. ста́віць зна́кі прыпы́нку

9. sport адбіва́ць мяч (пра крыкет), блакі́раваць удар (пра бокс)

♦

stop at nothing ні пе́рад чым не спыня́цца;

stop short/dead рэ́зка спыні́цца;

stop smb. short рэ́зка перарва́ць каго́-н.

stop away [ˌstɒpəˈweɪ] phr. v. адсу́тнічаць;

stop away from a lecture адсу́тнічаць на ле́кцыі;

stop away from school не хадзі́ць у шко́лу

stop by [ˌstɒpˈbaɪ] phr. v. захо́дзіць, забяга́ць, загля́дваць (да каго-н.)

stop down [ˌstɒpˈdaʊn] phr. v. затыка́ць, закарко́ўваць (бутэльку)

stop in [ˌstɒpˈɪn] phr. v. BrE, infml сядзе́ць до́ма

stop off [ˌstɒpˈɒf] phr. v. (at/in) спыня́цца ў даро́зе, рабі́ць прыпы́нак

stop out [ˌstɒpˈaʊt] phr. v.

1. праця́гваць забасто́ўку

2. AmE браць акадэмі́чны адпачы́нак/во́дпуск

stop over [ˌstɒpˈəʊvə] phr. v. (in) рабі́ць прыпы́нак падча́с падаро́жжа;

We’ll stop over in Rome for an hour. Мы спыніліся ў Рыме на гадзіну.

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)