Разм. Палячыць крыху, не вылечыць канчаткова. [Хлопец:] — Калі адступалі, мяне ранілі ў нагу, і я астаўся. Сяляне мне дасталі доктара, ён мяне падлячыў.Чорны.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
1. Загаіць шляхам лячэння. Залячыць рану.//Разм.Вылечыць не поўнасцю; ліквідаваць толькі знешнія адзнакі хваробы; падлячыць. Залячыць хваробу.
2.Разм. Змучыць лячэннем. Залячылі да смерці.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
невыле́чны, ‑ая, ‑ае.
Які нельга вылечыць. [Бацька], як і сын, разумеў, што хвароба невылечная, што толькі цуд спыніць яе страшную плынь...Мікуліч./уперан.ужыв.[Марына:] — А цябе ўсё яшчэ цягне да хлопцаў, халасцяк ты невылечны.Шахавец.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
адрамантава́ць, ‑тую, ‑туеш, ‑туе; зак., што.
Паправіць, зрабіць прыгодным для карыстання што‑н. сапсаванае. Адрамантаваць трактар. □ Стафанковічы адрамантавалі млын, як мае быць, і гаспадар пусціў яго ў ход у першую вялікую адлігу.Чорны.//перан.Жарт.Вылечыць.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
wíederherstellen, wíeder hérstellen
vt адбудо́ўваць; аднаўля́ць
die Éhre ~ — аднаві́ць сваю́ го́днасць [свой го́нар], рэабілітава́цца
2) аднаўля́ць, варо́чаць (здароўе), вы́лечыць
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
Ачы́так ’расходнік, Sedum’ (мін., Кіс.), очыток (Бесар.), укр.очиток, рус.очиток. Згодна з Мяркулавай, Очерки, 109, укр. і рус. формы з очисток (у сувязі з яго лекавымі, ачышчальнымі якасцямі), аднак пры гэтым цяжка вытлумачыць выпадзенне ‑с‑; параўн. іншыя назвы расліны адцытнік, сытнік (захад Беларусі, гл. Кісялеўскі, Аб нек. асабл., 28), да семантыкі гл. польск.дыял.odczynić ’вылечыць’, odczyna ’нейкая расліна’ (Карловіч); геаграфія слова не дазваляе звязаць яго з чыты ’цвярозы’ (Касп.).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
уніка́льны, ‑ая, ‑ае.
Вельмі рэдкі, адзіны ў сваім родзе; выключны. Унікальная знаходка. Унікальны рукапіс. □ Аднак гэта песня з-за сцяны ўзрушыла мяне, давяла да нейкай унікальнай хваробы, якую ніякі доктар не адгадае і не вылечыць.Дуброўскі.Гаспадар пазнаёміў нас са сваёй сям’ёй і паказаў ўласную бібліятэку, якая здзівіла багаццем унікальных кніг па гісторыі развіцця грузінскай культуры і мастацтва.Хведаровіч.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
адхадзі́ць
1. (дзе-н пэўны час) (eine Zeit lang) gehen*vi (s); herúmlaufen*vi (s);
2. (адлупцаваць) veprügeln vt;
3. (вылечыць) j-n gesúnd pflégen, j-m wíeder auf die Béine hélfen*
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
*Асце́рбаць, остэ́рбаты ’выжыць, акрыяць’ (Клім.). Укр.остербати, остербнути ’тс’, рус.стербнуть (стар.) ’цвярдзець, чарсцвець, церпнуць’, устрабляти, устрабити (царк.) ’лячыць’, польск.postrobić ’узмацніць’, дыял.ostróbka ’ліхаманка’, чэш.ustrabiť se ’асвяжыцца’, ст.-чэш.ostrabiti ’ўзмацніць’, славац.strabiť sa ’лячыць’ і інш. Ст.-рус.усторобитися ’выздаравець’, устрабити(ся) ’вылечыцца’, устрабие, устраба ’вылячэнне’, устробитися ’выздаравець’; ст.-слав.устрабити ’вылечыць’. Ці не ў выніку кантамінацыі з гэтым словам в.-луж.strowy ’здаровы’? Слова лічаць праславянскім (*storb‑/*stьrъ‑), роднасным з і.-е.*ster‑; параўн. грэч.στέρφος ’цвёрдая скура’, літ.tar̃pti ’ўзмацняцца, выздараўліваць’ (думка Махэка, Recherches, 39, параўн. Фрэнкель, 1063), магчыма, ням.sterben (Траўтман, 284) і інш. Гл. Фасмер, 3, 756.