зако́ннасць, -і, мн. -і, -ей, ж.
1. гл. законны.
2. Няўхільнае выкананне законаў, становішча, пры якім грамадскае жыццё і дзейнасць забяспечваюцца законамі.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
эміса́рства, ‑а, н.
Выкананне абавязкаў эмісара.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
надо́мніцтва, ‑а, н.
Выкананне даручанай работы дома.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
Слу́жба ‘работа, заняткі; месца работы’, ‘богаслужэнне’, ‘выкананне воінскіх абавязкаў’ (ТСБМ, Нас., Ласт., Шат., Бяльк., Пятк. 2, Сцяшк., Сл. ПЗБ), ст.-бел. служба ‘выкананне воінскіх абавязкаў; прыгон, прымус; богаслужэнне, выкананне святарскіх абавязкаў’ (Сташайтэне, Абстр. лекс., 67–68). Параўн. укр., рус. слу́жба, стараж.-рус. служьба, польск. służba, серб.-харв. слу́жба, славен. služba, балг. слу́жба, макед. служба. Прасл. *služьba, утворана ад *služiti ‘служыць’ з суф. ‑ьb(a); гл. Слаўскі, SP, 1, 61; Махэк₂, 557.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
со́ла.
1. нескл., н. Музычны твор або яго частка, прызначаная для выканання адным музыкантам, спеваком або танцорам.
С. для цымбалаў з аркестрам.
2. нескл., н. Выкананне такога твора адным чалавекам.
С. на баяне.
3. прысл. Без удзелу каго-н., асобна ад іншых (пра выкананне музычных твораў, танцаў).
Танцаваць, пець с.
|| прым. со́льны, -ая, -ае (да 1 і 2 знач.).
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
перадаручы́ць, -учу́, -у́чыш, -у́чыць; -у́чаны; зак., што і каму.
Даручыць іншаму выкананне таго, што даручана самому.
П. работу намесніку.
|| незак. перадаруча́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
днява́льны, -ага, мн. -ыя, -ых, м.
Радавы салдат сутачнага нарада, які сочыць за падтрыманнем парадку і чысціні і наглядае за маёмасцю.
Выкананне абавязкаў днявальнага.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
дэка́нства, ‑а, н.
Выкананне абавязкаў дэкана; пасада дэкана.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
poszanowanie
н. пашана; павага; захаванне; выкананне;
poszanowanie prawa — выкананне закону
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)
нявы́кананы, ‑ая, ‑ае.
Такі, выкананне якога не ажыццявілі. Нявыкананы план.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)