зарэ́зка, ‑і, ДМ ‑зцы; Р мн. ‑зак; ж.

Надрэз, выемка, зробленыя на якой‑н. паверхні нажом, пілой і пад. З сянец вынесла пілу і сякеру Варка. Удваіх яны перапілавалі слуп, зрабілі зарэзкі для жэрдак. М. Стральцоў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

вы́нятка ж.

1. (отрывок текста) вы́держка, извлече́ние ср.;

2. (пропущенное место) про́пуск м.;

3. изъя́тие ср., вы́емка

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

indentation

[,ɪndenˈteɪʃən]

n.

1) вы́емка f., знак -у m., засе́чка, зару́бка f.

2) абза́ц -у m.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

усту́п I м. (ступень или выемка) усту́п

усту́п II, -пу м. вступле́ние ср.; (вводная глава — ещё) введе́ние ср.

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

wykrój, ~oju

wykr|ój

м. выемка, выразка;

wykrój oczu — разрэз вачэй

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

усту́п​I м (выемка) Ábsatz m -es, -sätze; Ábstufung f -, -en; Stúfe f -, -n (прыступка);

усту́памі terrássenförmig, stúfenförmig

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

зару́бка I ж., порт. подру́бка, обру́бка

зару́бка II ж.

1. (метка, выемка) зару́бка, засе́чка, затёс м.;

2. зару́бка, вы́рубка

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Вы́рубка (БРС), ’выемка ў канцы бервяна, у якую кладзецца другое бервяно ў вугле’ (Інстр. II). Рус. вы́рубка ’месца, дзе былі высечаны дрэвы’, в.-луж. wurubki ’тс’. Ад выруб або ад вырубіць з суф. ‑к‑.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

зару́бка ж.

1. (действие) зару́бка, -кі ж., зару́бліванне, -ння ср.;

2. (выемка) зару́бка, -кі ж., зару́біна, -ны ж., засе́чка, -кі ж.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

изъя́тие ср.

1. (конфискация) канфіска́цыя, -цыі ж., адабра́нне, -ння ср.; (выемка) вы́емка, -кі ж., вы́нятка, -кі ж.;

2. (из употребления) зня́цце, -цця ср.; (исключение) выключэ́нне, -ння ср.; вы́нятак, -тка м.;

всё без изъя́тия усё без выключэ́ння;

в изъя́тие из о́бщих зако́нов як выключэ́нне з агу́льных зако́наў;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)