эліміна́цыя

(лац. eliminatio = выдаленне)

1) выдаленне, ліквідацыя чаго-н.;

2) мат. выключэнне невядомага з сістэмы ўраўненняў;

3) гібель арганізмаў па розных прычынах.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

wydalenie

н. выдаленне, выключэнне; звальненне;

wydalenie z granic państwa — выдаленне за межы краіны; выгнанне;

wydalenie ze służby — звальненне са службы

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

АПА...

(ад грэч. apo з, ад, без),

першая састаўная частка складаных слоў, якая абазначае адмаўленне, страту, адсутнасць чаго-н., паходжанне з чаго-н., выдаленне, напр., апагамія, апаміксіс.

т. 1, с. 411

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

ГІДАТО́ДЫ

[ад грэч. hydōr (hydatos) вада + hodos шлях],

вадзяныя вусцейкі на лісці раслін, якія забяспечваюць выдаленне з расліны кропельна-воднай вільгаці і солей (гутацыю). Утвораны комплексам клетак і размешчаны часцей за ўсё па краях ліста, на зубчыках. Выдаленне вады праз гідатоды ідзе пасіўна, пад уплывам каранёвага ціску, ці актыўна, з дапамогай эпітэмы (парэнхіма ліста непасрэдна пад гідатодамі з буйнымі міжклетнікамі). Гідатоды характэрныя для раслін, пашыраных у вільготным клімаце. Функцыю гідатодаў могуць выконваць спец. залозістыя валаскі.

т. 5, с. 220

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

дэсо́рбцыя

(да дэ- + сорбцыя)

хім. выдаленне паглынутых рэчываў з паверхні адсарбентаў.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

дэфасфара́цыя

(ад дэ- + фосфар)

выдаленне фосфару з расплаўленага металу (чыгуну, сталі) акісленнем.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

oddalenie

oddaleni|e

н. аддаленне; выдаленне;

w ~u — на адлегласці

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

exclusion [ɪkˈsklu:ʒn] n.

1. (of, from) выключэ́нне; выдале́нне;

the country’s exclusion from the UN выключэ́нне гэ́тай краі́ны з ААН;

to the exclusion of smth. за выключэ́ннем чаго́-н.

2. забаро́на

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

дэаэра́цыя

(ад дэ- + аэрацыя)

выдаленне з вадкасці раствораных у ёй газаў (кіслароду, вуглекіслаты і інш.).

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

эвакуа́цыя, ‑і, ж.

1. Арганізаваны вываз насельніцтва, устаноў, прамысловых аб’ектаў і пад. з небяспечных мясцовасцей, якім пагражаюць ваенныя дзеянні або стыхійнае няшчасце. Некалькі месяцаў Марыля жыла ў эвакуацыі, пакуль трошкі адужаў сынок, пакуль прызвычаіўся жыць без маткі. Кулакоўскі.

2. Спец. Выдаленне чаго‑н. адкуль‑н. Эвакуацыя солі з раствору. Эвакуацыя паветра з віскозы.

[Ад лац. evacuo — апаражняю.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)