выспе́ўваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; незак., што.

Разм. Выводзіць якую‑н. песню; старанна спяваць. Драбок выспеўваў нейкі новы свой матыў, ходзячы каля паветкі. Колас.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

wégholen

vt выно́сіць; выво́дзіць

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

entflécken

vt выво́дзіць [удаля́ць] пля́мы

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

incubate [ˈɪŋkjubeɪt] v.

1. выво́дзіць птушаня́т у інкуба́тары

2. высе́джваць (птушанят, куранят)

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

exterminate

[ɪkˈstɜ:rmɪneɪt]

v.t.

вынішча́ць; выво́дзіць; зво́дзіць (прусако́ў)

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

була́нчык, ‑а, м.

Разм. ласк. Конь буланай масці. Рыгор пачаў выводзіць з стойлаў коней. Міхасю ён падвёў невялікага камлюкаватага буланчыка, самага рахманага ва ўсёй ферме. Якімовіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

выводи́ть несов., в разн. знач. выво́дзіць; см. вы́вести​I, вы́вести​II;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

wylęgać

незак. выводзіць, выседжваць (птушанят)

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

take out

1) браць навы́нас

2) выво́дзіць

to take out the dog — выво́дзіць саба́ку

3) выво́дзіць (пля́му)

4)

а) пазыча́ць (кні́гу зь бібліятэ́кі)

б) атрыма́ць (дазво́л, патэ́нт)

5) адпо́мсьціцца

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

fórtbringen

*

1.

vt

1) выно́сіць; выво́зіць; выво́дзіць

2) выво́дзіць (плямы)

2.

(sich) перабіва́цца, прако́рмлівацца

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)