выводи́ть несов., в разн. знач. выво́дзіць; см. вы́вести​I, вы́вести​II;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)

wylęgać

незак. выводзіць, выседжваць (птушанят)

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

take out

1) браць навы́нас

2) выво́дзіць

to take out the dog — выво́дзіць саба́ку

3) выво́дзіць (пля́му)

4)

а) пазыча́ць (кні́гу зь бібліятэ́кі)

б) атрыма́ць (дазво́л, патэ́нт)

5) адпо́мсьціцца

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

fórtbringen

*

1.

vt

1) выно́сіць; выво́зіць; выво́дзіць

2) выво́дзіць (плямы)

2.

(sich) перабіва́цца, прако́рмлівацца

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

исключа́ть несов., в разн. знач. выключа́ць; (выводить — ещё) выво́дзіць; (изымать — ещё) зніма́ць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)

niecierpliwić

незак. выводзіць з цярпення; раздражняць

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

terlikać

незак. залівацца, выводзіць трэлі, цырылікаць

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

ма́тка, -і, ДМ -тцы, мн. -і, -так, ж.

1. Тое, што і маці.

2. Самка жывёл і насякомых, якая выводзіць патомства.

3. Унутраны палавы орган жанчын і самак жывародзячых жывёл, у якім развіваецца зародак.

4. (звычайна ў прыдатку). Аб тым, што з’яўляецца самым родным і блізкім.

Зямля-м.

|| прым. ма́тачны, -ая, -ае (да 2 і 3 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

konkludować

незак. кніжн. рабіць вывад (выснову), выводзіць

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

feature​2 [ˈfi:tʃə] v.

1. пака́зваць

2. выво́дзіць у гало́ўнай ро́лі, (і)гра́ць гало́ўную ро́лю (у фільме)

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)