чырванафло́цец, ‑флотца, м.
Воінскае званне радавога саставу Ваенна-Марскіх Сіл СССР з 1935 да 1946 г., калі яно было заменена званнем «матрос». Калі б ведалі дзяўчаты. Што за служба ў іхніх хлопцаў, У адважных, слаўных хлопцаў — Маракоў-чырванафлотцаў. Гілевіч.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
капра́л, ‑а, м.
Воінскае званне малодшага камандзіра ў арміях некаторых краін і ў рускай арміі з 17 да першай палавіны 19 стагоддзя. // Асоба, якая мае гэта званне. Хвіліны праз дзве з’явіўся капрал і далажыў пану Крулеўскаму аб прыводзе злачынцаў. Колас.
[Фр. caporal.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
капра́л
(фр. caporal, ад іт. caporale)
воінскае званне малодшага каманднага саставу ў арміях некаторых краін.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)
лейтэна́нт
(ням. Leutenant, ад фр. lieutenant)
воінскае званне малодшага афіцэрскага саставу ў арміі і флоце.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)
ма́ршал
(рус. маршал < фр. maréchal, ад ст.-в.-ням. marahscalc = канюшы)
воінскае званне, вышэйшае за генеральскае.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)
мі́чман
(рус. мичман, ад англ. midshipman)
воінскае званне або першы афіцэрскі чын у флоце некаторых краін.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)
ві́цэ-адміра́л
(ад віцэ- + адмірал)
воінскае званне ў ваенна-марскім флоце, сярэдняе паміж контр-адміралам і адміралам.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)
генера́л-фельдма́ршал
(ад генерал + фельдмаршал)
вышэйшае воінскае званне ў арміі царскай Расіі і некаторых сучасных замежных арміях.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)
ва́хмістр
(ням. Wachtmeister)
воінскае званне ў кавалерыі старой рускай і польскай армій, якое адпавядала сяржанцкаму званню ў пяхоце.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)
пра́паршчык, ‑а, м.
1. У некаторых родах войск Савецкай Арміі — воінскае званне асоб, якія дабравольна праходзяць службу звыш устаноўленага тэрміну. // Асоба, якая носіць гэта званне.
2. У царскай арміі — самы малодшы афіцэрскі чын. // Асоба ў гэтым чыне. У першую сусветную вайну .. [Уладзіслава] забралі ў войска, і ён трапіў у афіцэрскую школу, выйшаў з яе прапаршчыкам. Машара.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)