exterior

[ɪkˈstɪriər]

1.

n.

1) во́нкавы вы́гляд

2) во́нкавы бок, во́нкавая ча́стка

3) дзе́я на во́льным паве́тры

2.

adj.

1) во́нкавы, знадво́рны (дзьве́ры); зьне́шні

exterior influences — во́нкавыя ўплы́вы

2) Obsol. заме́жны (спра́вы), зьне́шні (палі́тыка)

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

wygląd, ~u

м. выгляд;

wygląd zewnętrzny — вонкавы выгляд

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

powierzchowność

ж.

1. вонкавы выгляд;

2. перан. павярхоўнасць

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

outwardly

[ˈaʊtwərdli]

adv.

во́нкавы, знадво́рны; на вы́гляд, з вы́гляду

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

экза-

(гр. ekso = па-за, звонку)

першая састаўная частка складаных слоў, якая выражае паняцці «знешні», «вонкавы».

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

экстэрна́т

(ад лац. externus = знешні, вонкавы, старонні)

здача экзаменаў у навучальнай установе без навучання ў ёй.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

looks

во́нкавы вы́гляд

good looks — прыгажо́сьць; мілы, прые́мны вы́гляд

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

во́нкі, прысл.

Разм. У знадворны, вонкавы бок; на паверхні, звонку. Маладосць яшчэ біла ў.. [Васіліне] крыніцай і вырывалася вонкі, звяртаючы на сябе ўвагу. Хадкевіч. А неўзабаве здарылася яшчэ горшае: ураз страцілі энергію батарэі ўсіх робатаў, якія знаходзіліся вонкі. Шыцік.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

экстэ́рн

(лац. extemus = знешні, вонкавы, старонні)

асоба, якая здае экзамены ў навучальнай установе без навучання ў ёй.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

Налі́чнік ’ліштва (у вокнах, дзвярах)’ (расон., Шатал., Шушк.), налі́шнікі ’маляванне асады на вокнах з надворнага боку’ (Бяльк.). Відаць, запазычана з рус. нали́чник ’тс’, дзе ад лицо́ ’вонкавы бок, фасад’, г. зн. ’тое, што набіваецца на лицо’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)