mighty​1 [ˈmaɪti] adj. fml магу́тны; мо́цны; вялі́зны, ве́лічны

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

Olympian [əˈlɪmpiən] adj.

1. myth. алімпі́йскі, бо́скі

2. ве́лічны

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

ца́рственны, ‑ая, ‑ае.

1. Уст. Які належыць цару. Царственная ўлада.

2. перан. Кніжн. Велічны, вялікасны. Царственны жэст. Царственны выгляд.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

statuesque [ˌstætʃuˈesk] adj. fml ве́лічны, манумента́льны;

statuesque beauty класі́чная прыгажо́сць

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

hehr

a ве́лічны, свяшчэ́нны, узвы́шаны

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Велягу́р, велягу́ра ’перарослы’ (Нас.), велягу́рны, велягу́рысты ’высакарослы; велічны; высакамоўны; фанабэрысты; пышны’. Да этымалогіі гл. Супрун, Веснік БДУ, 1969, 2, 68 наст.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

манумента́льны, -ая, -ае.

1. Які адносіцца да стварэння манументаў, помнікаў, да афармлення архітэктурных збудаванняў.

2. Велічны, грандыёзны, які ўражвае сваёй велічынёй, магутнасцю.

М. будынак.

3. Грунтоўны, глыбокі па змесце.

М. твор.

Манументальнае даследаванне.

|| наз. манумента́льнасць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

statuesque

[,stætʃuˈesk]

adj.

ве́лічны

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

вялі́касны, ‑ая, ‑ае.

1. Важны, велічны. З балкона сваёй канцылярыі прыстаў вялікасным позіркам акідае рынак. Чорны.

2. Урачыста ўзняты, поўны велічы. Вялікасны гімн.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

noble​2 [ˈnəʊbl] adj.

1. высакаро́дны, велікаду́шны

2. зна́тны, тытулава́ны

3. вялі́касны, ве́лічны;

a noble monument ве́лічны по́мнік

4. высакаро́дны (пра такія металы, як золата, серабро, плаціна)

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)