(фр. polémique, ад гр. polemikos = ваяўнічы, варожы)
спрэчкі пры абмеркаванні навуковых, літаратурных або палітычных пытанняў.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)
martial
[ˈmɑ:rʃəl]
adj.
1) вае́нны
martial music — вае́нная му́зыка
2) ваяўні́чы, адва́жны
a martial spirit (nation) — ваяўні́чы дух (наро́д)
martial law — вае́ннае стано́вішча
to declare martial law — абвясьці́ць вае́ннае стано́вішча
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
combative
[kəmˈbætɪv]
adj.
1) баявы́, ваяўні́чы
2) задзі́рысты, лёгкі да бо́йкі ці сва́ркі
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
warlike[ˈwɔ:laɪk]adj.fml
1.ваяўні́чы; агрэсі́ўны;
a warlike tribe ваяўні́чае пле́мя
2. вае́нны;
warlike preparations падрыхто́ўка да вайны́;
warlike equipment баява́я тэ́хніка
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
пале́міка
(фр. polémique, ад гр. polemikos = ваяўнічы, варожы)
спрэчкі пры абмеркаванні навуковых, літаратурных або палітычных пытанняў.
Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)
вая́цкі, ‑ая, ‑ае.
Разм.
1. Ваенны. Да гэтага ж часу ніхто не ведаў аб ваяцкіх здольнасцях дзеда Талаша.Колас.Адышлі гады ваяцкія, Зараслі магілы брацкія, Дні трывожныя далёка...Кірэенка.
2.Разм. Тое, што і ваяўнічы (у 1, 2 знач.). Ваяцкі запал, дух.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
шавіні́зм, ‑у, м.
Ваяўнічы буржуазны нацыяналізм, які прапаведуе выключнасць адной нацыі і пагарду да іншых, распальвае нацыянальную варожасць. Ведучы рашучую барацьбу супраць буржуазнага нацыяналізму і шавінізму, Маркс падкрэсліваў, што сапраўдныя нацыянальныя інтарэсы рабочага класа не толькі не супярэчаць інтарэсам інтэрнацыянальным, а, наадварот, арганічна спалучаюцца з імі.«Звязда».
[Фр. chauvinisme.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
кудзе́ліцца, ‑ліцца; незак.
Разм. Станавіцца падобным на кудзелю. Праходзіў ваяўнічы настрой пана Зыгмунта. Абвісалі і кудзеліліся вусы, нязграбнымі рабіліся рудыя халяўкі.Лынькоў.На месяц наплываюць доўгія белыя палосы, Іх нешта валачэ з захаду на ўвесь край неба. Над хатай яны кудзеляцца, расплываюцца, як белыя гусі на віры.Пташнікаў.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
belligerent[bəˈlɪdʒərənt]adj.
1.fml які́ знаходзіцца ў ста́не вайны́;
the belligerent countries краі́ны, які́я знахо́дзяцца ў ста́не вайны́
2. агрэсі́ўны, ваяўні́чы;
speak in a belligerent tone гавары́ць пагро́злівым то́нам
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
барацьбі́т, ‑а, М ‑біце, м.
Удзельнік барацьбы за што‑н. Барацьбіты падполля. □ У спіс барацьбітоў за мір і я Сваё імя паставіць права маю.Зарыцкі.// Актыўны дзеяч, змагар за распаўсюджанне новага, перадавога. Ударнік — барацьбіт за высокія тэмпы, за беззаганную якасць работы.Шынклер.Песенны голас паэта .. ўздымаецца да голасу барацьбіта, у якога ёсць пэўная мэта і ваяўнічы запал.Хведаровіч.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)