драўня́ны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да драўніны. Драўняныя валокны.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

мача́ліць, ‑лю, ‑ліш, ‑ліць; незак., што.

Дзяліць, раскудзельваць на валокны.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

размача́ліцца, ‑ліцца; зак.

Растрапацца, раздзяліцца на валокны. Канец вяроўкі размачаліўся.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

раскудзе́ліцца, ‑ліцца; зак.

Разм. Растрапацца, раздзяліцца на валокны. Вяроўка раскудзелілася.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

змача́ліць

‘раздзяліць што-небудзь, раскудзеліць на валокны’

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. змача́лю змача́лім
2-я ас. змача́ліш змача́ліце
3-я ас. змача́ліць змача́ляць
Прошлы час
м. змача́ліў змача́лілі
ж. змача́ліла
н. змача́ліла
Загадны лад
2-я ас. змача́ль змача́льце
Дзеепрыслоўе
прош. час змача́ліўшы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

волокно́ валакно́, -на́ ср.;

мы́шечные воло́кна биол. мы́шачныя вало́кны.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

мы́шачны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да мышцы, мышцаў. Мышачныя валокны.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

размача́ліць, ‑лю, ‑ліш, ‑ліць; зак., што.

Растрапаць, раздзяліць на валокны. Размачаліць канат.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

тонкавалакні́сты, ‑ая, ‑ае.

Які мае тонкія валокны; які складаецца з тонкіх валокнаў. Тонкавалакністая драўніна.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

сасудару́хальны, ‑ая, ‑ае.

Які выклікае скарачэнне сасудаў (у 1 знач.), рэгулюе дзейнасць сасудаў. Сасударухальныя нервовыя валокны.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)