напаўшаўко́вы, ‑ая, ‑ае.

Шаўковы з прымессю іншага валакна. Напаўшаўковая сукенка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

уга́р, -у, м. (спец.).

1. гл. угарэць.

2. мн. -ы, -аў. Адходы пры апрацоўцы валакна, пражы і пад., прыгодныя для новай перапрацоўкі.

|| прым. уга́рны, -ая, -ае.

Угарная пража.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

дэдэро́н, ‑у, м.

Штучнае валакно, падобнае на капрон. // Тканіна з гэтага валакна.

[Ням. Dederon — ад скарачэння DDR (ГДР).]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

капралакта́м, ‑у, м.

Арганічнае злучэнне, якое служыць сыравінай для вытворчасці капронавага валакна.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

круці́льшчык, ‑а, м.

Рабочы, які займаецца кручэннем валакна, пражы, дроту і пад.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

трасі́льшчык, ‑а, м.

Спец. Рабочы, які заняты ачысткай ільнянога валакна на трасілцы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

трапа́льны, ‑ая, ‑ае.

Прызначаны для трапання валакна; які служыць для трапання. Трапальная машына.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

чысташарсцяны́, ‑ая, ‑ое.

Які складаецца з стопрацэнтнага шарсцянога валакна. Чысташарсцяная тканіна. Чысташарсцяны касцюм.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

cienkość

ж. тонкасць;

~ć włókna — тонкасць валакна

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

катаніза́цыя, ‑і, ж.

Спец. Перапрацоўка лубянога валакна (ільну, канапель і пад.) у бавоўнападобную масу.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)