вогненебяспе́чны, -ая, -ае.

Які лёгка загараецца.

Вогненебяспечная вадкасць.

|| наз. вогненебяспе́чнасць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

ciecz

ж. вадкасць

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

бардо́скі, ‑ая, ‑ае.

У выразе: бардоская вадкасць гл. вадкасць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

адсто́йнік, -а, мн. -і, -аў, м. (спец.).

Басейн або рэзервуар, у якім адстойваецца вадкасць.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

каламу́тны, -ая, -ае.

Пра вадкасць: непразрысты, мутны.

К. ручаёк.

Каламутная вада.

|| наз. каламу́тнасць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

бензі́н, -у, м.

Бясколерная гаручая вадкасць, якая атрымліваецца пры перагонцы нафты.

|| прым. бензі́навы, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

мало́кі, -аў, адз. мало́ка, -і, ДМ -ло́цы, ж.

Семявыя залозы і семявая вадкасць рыб.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

збро́снець, 1 і 2 ас. не ўжыв., -ее; зак.

Заплеснець (пра вадкасць).

Вада ў сажалцы зброснела.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

хларафо́рм, -у, м.

Празрыстая лятучая вадкасць з саладкаватым пахам, якая ўтрымлівае хлор.

|| прым. хларафо́рмавы, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

сіні́льны, -ая, -ае.

У выразе: сінільная кіслата — ядавітая бясколерная вадкасць з пахам горкага міндалю; цыяністы вадарод.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)