чачо́тка³, -і, ДМ -тцы, мн. -і, -так, ж.

Від бярозы з прыгожай узорнай драўнінай на разрэзе; карэльская бяроза.

|| прым. чачо́ткавы, -ая, -ае.

Чачоткавая шкатулка.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

white birch

бе́лая бяро́за

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

Bírke

f -, -n бяро́за

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

пахі́лы, -ая, -ае.

1. Які пахіліўся, пакасіўся.

Пахілая бяроза.

Пахілая будыніна.

2. Згорблены (пра чалавека).

3. Які паступова паніжаецца, пакаты.

П. ўзгорак.

|| наз. пахі́ласць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

бярэ́зіна, ‑ы, ж.

Тое, што і бяроза.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

баро́даўчаты, ‑ая, ‑ае.

Пакрыты бародаўкамі. Бародаўчатая бяроза.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

драбналі́сты, ‑ая, ‑ае.

З дробным лісцем. Драбналістая бяроза.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

вяці́сты, ‑ая, ‑ае.

З вялікай колькасцю вецця. Вяцістая бяроза.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Tráuerbirke

f -, -n ні́цая бяро́за

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

бяро́зка, -і, ДМ -зцы, мн. -і, -зак, ж.

1. гл. бяроза.

2. Травяністая расліна сямейства бярозкавых з павойным сцяблом і белымі ці ружовымі кветкамі.

|| прым. бяро́зкавы, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)