Сумбу́р ’бязладдзе’ (ТСБМ). З рус. сумбу́р ’тс’, якое не мае задавальняючай этымалогіі. Гукапераймальнае (?), параўн. шурум‑бурум, гл.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

irregularity [ɪˌregjəˈlærəti] n.

1. беспара́дак; бязла́ддзе; незако́ннасць (паводзін)

2. нерэгуля́рнасць (з’яўлення)

3. няро́ўнасць, несіметры́чнасць (формы)

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

атаксі́я

(гр. ataksia = бязладдзе)

разлад каардынацыі рухаў, які назіраецца пры некаторых захворваннях нервовай сістэмы.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

rozgardiasz, ~u

м. сумятня, мітусня; бязладдзе, раздрай

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

bałagan, ~u

м. балаган; беспарадак, непарадак, бязладдзе

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

яго́ны, ‑ая, ‑ае; займ. прыналежны.

Разм. Тое, што і яго (у 2 знач.). Зеленюка ўжо не было. У ягоным пакоі непрыкметна кінулася ў вочы халоднае бязладдзе. Зарэцкі. Хрыстафор Галубіцкі аж здзівіўся, што я столькі капаюся ў ягоных кнігах. Сабаленка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Gewírr

n -(e)s

1) блытані́на, лабіры́нт (вуліц)

2) бязла́ддзе (гукаў)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

unrest [ʌnˈrest] n.

1. турбо́ты, хвалява́нне;

political unrest паліты́чныя хвалява́нні

2. сму́та, бязла́ддзе;

campus unrest студэ́нцкі бунт

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

nieporządek, ~u

nieporząd|ek

м. непарадак, бязладдзе, бязладзіца

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

Крутня́ 1 ’бязладдзе’ (КЭС, лаг.), ’круцельства’ (Бяльк.). Да круціць 2 (гл.).

Крутня́ 2 ’закрутка для прымацавання аглабель да полаза’ (Сл. паўн.-зах.). Да круціць 1 (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)