Крутня́1 ’бязладдзе’ (КЭС, лаг.), ’круцельства’ (Бяльк.). Да круціць2 (гл.).

Крутня́2 ’закрутка для прымацавання аглабель да полаза’ (Сл. паўн.-зах.). Да круціць1 (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)