паўслухо́ўвацца, ‑аюся, ‑аешся, ‑аецца; зак.

Услухоўвацца некаторы час. [Валока і немец] яшчэ паўслухоўваліся, мярцвеючы ад празмерна[й] увагі. Быкаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

малале́так, ‑тка, м.

Дзіця. [Бародзічу] кажуць: не прызнаешся па шчырасці — засудзяць, не паглядзяць, што малалетак. Быкаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

зрудзе́лы, ‑ая, ‑ае.

Які зрудзеў; парудзелы. Зрудзелае лісце. □ Матляўся на сцяне надарваны зрудзелы плакат. Быкаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

рыплі́вы, ‑ая, ‑ае.

Тое, што і рыпучы. Старшыня па-гаспадарску пакратаў расчыненыя рыплівыя дзверы. Быкаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

зло́снасць, ‑і, ж.

Уласцівасць злоснага. [Фішара] прыгнятала нязменная патрабавальнасць старшыны, крыклівая злоснасць ягонай грубай салдацкай натуры. Быкаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

заўсёдны, ‑ая, ‑ае.

Тое, што і заўсёдашні. Наперакор звычаю, .. [Івану] не прысніўся яго заўсёдны, пакутны сон. Быкаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

сі́веркі, ‑ая, ‑ае.

Разм. Тое, што і сіверны. На голым.. схіле дзьмуў сіверкі марозны вецер. Быкаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

танкагу́бы, ‑ая, ‑ае.

З тонкімі губамі. Яго белабрысы танкагубы твар поўніўся захапленнем ад новай справы. Быкаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

прыку́рка, ‑і, ДМ ‑рцы, ж.

Разм. Тое, ад чаго прыкурваюць. Пакуль [старшына] ладзіў прыкурку, усе маўчалі. Быкаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

прымо́ўклы, ‑ая, ‑ае.

Які прымоўк; прыціхлы. — Ну, — не сціхаў усё Пшанічны, звяртаючыся да насцярожаных, прымоўклых людзей. Быкаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)