buraczkowy

buraczkow|y

1. бурачны (колер); цёмна-чырвоны;

2. з буракоў;

zupa ~a — боршч з буракоў

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

буракапад’ёмнік, ‑а, м.

Навясная сельскагаспадарчая прылада для падкопвання цукровых буракоў (пры ўборцы).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

буракасе́янне, ‑я, н.

Сяўба буракоў у прамысловых мэтах. Паліўпое буракасеянне. Раёны буракасеяння.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

наабмыва́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., чаго.

Абмыць вялікую колькасць чаго‑н. Наабмываць буракоў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

буракакапа́лка, ‑і, ДМ ‑лцы; Р мн. ‑лак; ж.

Машына для копкі буракоў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

буракамы́йка, ‑і, ДМ ‑мыйцы; Р мн. ‑мыек; ж.

Прыстасаванне для мыцця буракоў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

буракаўбо́рачны, ‑ая, ‑ае.

Які мае дачыненне да ўборкі буракоў. Буракаўборачныя работы. Буракаўборачны камбайн.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

сцеблава́нне, ‑я, н.

Спец. З’яўленне ў караняплодаў насенных парасткаў, кветаносных сцёблаў. Сцеблаванне буракоў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

сарцаві́нны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да сарцавіны. Сарцавінная частка плода. Сарцавінная гніль буракоў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Rübenkraut

n -(e)s бацві́нне бурако́ў

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)