шчаня́чы, ‑ая, ‑ае.

1. Які мае адносіны да шчаняці, належыць яму. Раптам зноў пачуўся брэх, цяпер ужо куды бліжэй, і таму мацнейшы. Звонкі, шчанячы. Ваданосаў. // Які прызначаны для шчаняці. Шчанячая посцілка.

2. Такі, як у шчаняці, уласцівы шчаняці. Шчанячы голас.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

азва́цца, азавуся, азавешся, азавецца; азавёмся, азавяцеся; зак.

Разм. Тое, што і абазвацца. Стаў клікаць Дубяга бацькоў і сям’ю. Кругом абышоў ён сялібу сваю. Ніхто не азваўся. Танк. Недзе забрэша сабака, азавецца другі на гэты халаднаваты брэх і сціхне, залезшы ў будку. Скрыган.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

звя́га, ‑і, ДМ звязе, ж.

Разм.

1. Назойлівае прыставанне з просьбамі, напамінамі, патрабаваннямі. Кляновіч і Пяхота вялі гутарку з сакратаром.. і рабілі выгляд, што не чулі звягі Зашчамілы. Пестрак.

2. Надакучлівы брэх (сабакі). Воўк сабакі не баіцца, але звягі не любіць. Прыказка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

рабаці́ністы, ‑ая, ‑ае.

З рабаціннем. Жонка Міхея, Лізавета, высокая і сухаватая, з дробнымі рысамі твару, кірпатая і рабаціністая, несла ўжо на стол буракі, і яны смачна пахлі мясам, перцам, кменам. Ермаловіч. На гэты брэх з дзвярэй зашклёнай веранды высунуўся рабаціністы тварык дзяўчынкі гадкоў на шэсць. Васілёнак.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

woof

I [wʊf]

n.

1) уто́к -ку́ m.

2) ткані́на f.

II [wʊf]

1.

n.

брэх -у m.

2.

v.i.

браха́ць

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

bay​2 [beɪ] n. браха́нне, брэх, га́ўканне

♦

an animal at bay загна́ны (саба́камі) звер;

be/stand at bay быць у безвыхо́дным стано́вішчы;

hold/keep smb. at bay не падпуска́ць каго́-н. да сябе́

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

imitate

[ˈɪmɪteɪt]

v.t.

1) перайма́ць у каго́, браць пры́клад з каго́

2) падрабля́ць, імітава́ць (брэх саба́кі)

3) рабі́ць іміта́цыі (ма́рмуру, ску́ры)

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

bow-wow

[,baʊˈwaʊ]

1.

n.

1) брэх саба́кі, гаў-гаў

2) саба́чка (у дзіця́чых апавяда́ньнях)

2.

adj., Sl.

брахлі́вы; задзі́рлівы

3.

v.i.

браха́ць

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

yap

[jæp]

1.

n.

1) брэх -у m., га́ўканьне, ця́ўканьне n.

2) Sl. рот -а m.

2.

v.i.

1) га́ўкаць, ця́ўкаць

2) Sl. балбата́ць, лапата́ць

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

саба́чы Húnde-; hündisch (пагард);

саба́чая паро́да Húnderasse f -, -n;

саба́чы брэх (Húnde)gebéll n -(e)s;

саба́чы хо́лад разм Húndekälte f -, -n;

саба́чы нюх разм Spürnase f -

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)