стэ́ньгавы, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да стэньгі. Стэньгавы брус.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

шпанго́ўт, -а, М -ўце, мн. -ы, -аў, м. (спец.).

Папярочны крывы брус у корпусе карабля ці самалёта, які забяспечвае трываласць бартоў і днішча.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

трайня́¹, -і́, мн. тро́йні і (з ліч. 2, 3, 4) трайні́, тро́йняў, ж.

Падоўжны брус у калёсах, які злучае пярэднюю вось з задняй.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

рэ́я, -і, мн. -і, рэй і -яў, ж. (спец.).

Рухомы папярочны брус на мачце, які служыць для мацавання парусоў, устаноўкі антэн і падачы сігналаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

Quérleiste

f -, -n папярэ́чны брус

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

перакла́дзіна ж.

1. (поперечный брус) перекла́дина;

2. горн. перекла́д м.

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Bóhle

f -, -n брус, то́ўстая до́шка

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

зашпунтава́ць, -ту́ю, -ту́еш, -ту́е; -ту́й; -тава́ны; зак., што.

1. Заткнуць шпунтам (адтуліну ў бочцы).

2. Зрабіць шпунт у чым-н. (спец.).

З. брус.

|| незак. зашпунто́ўваць, -аю, -аеш, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

падпо́рка, -і, ДМ -рцы, мн. -і, -рак, ж. і падпо́ра, -ы, мн. -ы, -по́р, ж.

Палка, брус, слуп і пад., якімі падпіраюць што-н.

П. пад яблыню.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

сто́ечны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да стойкі ​2 (у 1, 3 знач.). Стоечны брус.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)