бадлі́вы бодли́вый;

◊ ~вай каро́ве бог рог не дае́ — посл. бодли́вой коро́ве бог рого́в не даёт

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

deity [ˈdeɪəti, ˈdi:əti] n. fml

1. бажаство́, бог;

pagan deities язы́чніцкія багі́

2. бо́скасць

3. the Deity fml Бог

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

the Creator

Бог

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

the Divinity

Бог

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

напрамі́лы: н. бог христо́м-бо́гом, ра́ди бо́га

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Bless!

Хай Бог лю́біць!

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

the Almighty

Бог, Бо́ства

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

сподо́бить сов., разг., ирон. даць;

госпо́дь сподо́бил бог даў;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

forbid [fəˈbɪd] v. (forbade, forbidden) забараня́ць, не дазваля́ць

♦

God/Heaven forbid (that…) Барані́ бо́жа, не дай бог, няха́й бог кры́е

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

мі́лаваць, ‑лую, ‑луеш, ‑луе; незак., каго.

1. Дараваць каму‑н. віну; шкадаваць. — Не забывайся, чалавеча, што я — войт, чалавек, упаўнаважаны судзіць і мілаваць... Бажко.

2. Уст. Выказваць увагу, любіць.

•••

Бог мілаваў гл. бог.

Няхай бог мілуе гл. бог.

мілава́ць, ‑лу́ю, ‑лу́еш, ‑лу́е; незак., каго.

Песціць, галубіць; любіць. [Рыта] узяла ад маці Ларысу, у нейкім узбуджана-няўрымслівым настроі мілавала яе на вачах здзіўленага мужа. Навуменка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)