блізю́тка, прысл.

Разм. Вельмі, зусім блізка; блізенька. Круцяцца блізютка Галкі над палямі. Колас.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

by one’s side

пры бо́ку, блі́зка каго́

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

мі́ма.

1. прысл. Не спыняючыся, не затрымліваючыся або блізка, побач.

Ехаць м.

2. прыназ. з Р. Выражае прасторавыя адносіны: указвае на прадмет, асобу, каля якіх адбываецца рух.

Страляць м. цэлі.

Прапусціць міма вушэй (разм.) — не звярнуць увагі на тое, пра што гавораць.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

мазь, -і, Т ма́ззю, мн. -і, -ей і -яў, ж.

1. Сумесь тлушчу з лекавымі сродкамі для націрання або намазвання.

Цынкавая м.

2. Густое тлустае рэчыва для змазкі чаго-н.

М. для абутку.

Лыжная м.

На мазі́ (разм.) — блізка да ажыццяўлення, завяршэння.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

behrzigen

vt прыма́ць (блі́зка) да слю́ца; браць пад ува́гу

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

прыпаля́рны, ‑ая, ‑ае.

Размешчаны ў раёне палярнага круга, блізка да палярнага круга. Прыпалярныя вобласці.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

close4 [kləʊs] adv.

1. блі́зка;

follow smb. close ісці́ за кім-н. па пя́тах

2. ко́ратка;

cut one’s hair close ко́ратка пастры́гчыся;

close at hand блі́зка; пад руко́й, руко́й пада́ць;

close by по́бач;

close to каля́, ля;

close (up) on прыблі́зна, пры́кладна, ама́ль што

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

прыступі́цца, -уплю́ся, -у́пішся, -у́піцца; зак.

1. да каго-чаго. Наблізіцца, падысці блізка; звярнуцца да каго-н.

Па балоцістым беразе не п. да ракі.

Сёння да яго не п., такі злы.

2. да чаго. Тое, што і прыступіць (у 3 знач.).

|| незак. прыступа́цца, -а́юся, -а́ешся, -а́ецца.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

inbred

[,ɪnˈbred]

1.

adj.

1) прыро́джаны, глы́бака ўкарэ́нены

2) вы́ведзены ад блі́зка параднёных

2.

v.t.

выво́дзіць ад блі́зка параднёнай жывёлы або́ расьлі́ны

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

at hand

а) пад руко́ю, блі́зка

б) гато́вы

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)