серабры́ць, -ру́, -ры́ш, -ры́ць; -ры́м, -рыце́, -ра́ць; -ро́ны; незак., што.

Пакрываць тонкім слоем серабра; надаваць чаму-н. серабрысты колер, бляск.

С. відэльцы.

Месяц серабрыў хвалі.

|| зак. вы́серабрыць, -ру, -рыш, -рыць; -раны і пасерабры́ць, -ру́, -ры́ш, -ры́ць; -ры́м, -рыце́, -ра́ць; пасярэ́браны.

|| наз. серабрэ́нне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

Gleiß

m -es паэт. бляск, лоск

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

странцыяні́т, ‑у, М ‑ніце, м.

Бясколерны ці з зеленаватым, жаўтаватым, шараватым адценнем мінерал, які мае шкляны бляск.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

sheen [ʃi:n] n. бляск; ззя́нне;

hair with a golden sheen валасы́ з залаты́м во́дбліскам

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

антрацы́т, ‑у, М ‑цыце, м.

Від каменнага вугалю, які мае чорны колер, яркі бляск і вызначаецца вялікай цеплатворнасцю.

[Ад грэч. antrax — вугаль.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

sheen

[ʃi:n]

n.

бляск -у, гля́нец-цу m.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

gleam​1 [gli:m] n. (of) праме́нь; во́дбліск; про́бліск; бляск;

a gleam of hope про́бліск надзе́і

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

крампава́ць

(ням. krempeln)

надаваць бляск ваўняным тканінам, прыгладжваючы ворс.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

Hélle

f -

1) святло́, бляск

2) я́снасць

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

Луны́ ’бляск, глянец, мігаценне’ (в.-дзв., Нар. сл.). Да луна́ 1 (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)