Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
нежывы́, -а́я, -о́е.
1. Пазбаўлены адзнак жыцця, мёртвы.
2. Які не адносіцца да жывёльнага ці расліннага свету; неарганічны.
Нежывая прырода.
3.перан. Вялы, пазбаўлены жыццёвых сіл, энергіі.
Н. погляд.
4.перан. Цьмяны, бледны (пра святло, колер і пад.).
Нежывое святло.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
няя́ркі nicht grell; bleich, blass (бледны); matt, trübe (тусклы); glánzlos
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
Бляды́ ’бледны’ (БРС, Шат.), бляды ’тс’ (Яўс.; без націску). Укр.бліди́й, рус.дыял.бледо́й (звычайна бле́дный), польск.blady, чэш.bledý, ст.-слав.блѣдъ, балг.бле́ден, серб.-харв.бле̑д і г. д. Прасл.blědъ і, магчыма, blědьnъ. І.‑е. форма, мабыць, *bhlǝid‑os. Параўн. ст.-англ.blât ’бледны’, ням.blaß ’тс’, ст.-в.-ням.bleiʒa ’бледнасць’ і г. д. Гл. Бернекер, 60; Траўтман, 34; Праабражэнскі, 1, 31; Фасмер, 1, 173; Слаўскі, 1, 34; Брукнер, 28; Шанскі, 1, Б, 136–137; Рудніцкі, 147; БЕР, 1, 54–55. Гл. яшчэ бледны. Параўн. яшчэ ст.-бел.блядый (< польск.blady, гл. Булыка, Запазыч.). Можна думаць, што бля́ды ’бледны’ (Нас.) таксама паланізм (націск!).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
надго́рны, ‑ая, ‑ае.
Які знаходзіцца над гарою, гарамі, вышэй гары, гор. З надгорных туманаў выходзіў бледны месяц.Самуйлёнак.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)