непрекраща́ющийся прил. няспы́нны; (беспрестанный) беспераста́нны; (беспрерывный) бесперапы́нны; (безостановочный) безупы́нны; (нескончаемый) бяско́нцы.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

linear [ˈlɪniə] adj.

1. ліне́йны; прамаліне́йны

2. паслядо́ўны; бесперапы́нны, няспы́нны

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

unremitting [ˌʌnrɪˈmɪtɪŋ] adj. fml. бесперапы́нны; упа́рты;

unremitting efforts неасла́бныя намага́нні

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

урага́н, -у, мн. -ы, -аў, м.

Вецер разбуральнай сілы.

Па Палессе прайшоў у.

У. вайны (перан.). Пранесціся ўраганам (перан.: імкліва).

|| прым. урага́нны, -ая, -ае.

Вецер ураганнай сілы.

У. абстрэл (бесперапынны, моцны на працягу значнага часу).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

únausgesetzt

a безупы́нны, бесперапы́нны

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

fórtdauernd

a пастая́нны, бесперапы́нны

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

fórtgesetzt

a бесперапы́нны, пастая́нны

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

няўпы́нны, ‑ая, ‑ае.

Такі, што не спыняецца; бесперапынны. Няўпынным звонам зноў загудзела ўвушшу ляное, беспарадкавае мыканне статка. Мыслівец.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

unceasing [ʌnˈsi:sɪŋ] adj. fml бесперапы́нны, няспы́нны, безупы́нны;

unceasing devotion бяско́нцая адда́насць

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

пермане́нтны

(лац. permanens, -ntis)

бесперапынны, пастаянны (напр. п-ае развіццё).

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)