ваяўні́чы, -ая, -ае.

1. Схільны да вайны, храбры.

Ваяўнічыя плямёны.

2. Уласцівы воіну, мужны, адважны, баявы (таксама іран.).

В. выгляд.

В. характар.

Ваяўнічыя планы (агрэсіўныя).

|| наз. ваяўні́часць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

узве́сціся, ‑вядзецца; зак.

Стаць на баявы ўзвод (пра зброю). Курок лёгка ўзвёўся.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

warhorse [ˈwɔ:hɔ:s] n.

1. баявы́ конь

2. infml вая́ка, стары́ во́ін, быва́лы салда́т

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

рассыпны́, -а́я, -о́е.

Які захоўваецца, утрымліваецца, прадаецца без упакоўкі, россыпам.

Р. цэмент.

Р. цукар.

Р. тавар.

○

Рассыпны строй — баявы строй пяхоты, у якім стралкі размяшчаюцца ланцугом на значнай адлегласці адзін ад аднаго.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

бронеаўтамабі́ль, ‑я, м.

Баявы браніраваны аўтамабіль, прызначаны для разведкі, аховы і сувязі; бранявік; бронемашына.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

бра́нный​II (воинский) уст., поэт., высок. ра́тны; баявы́, вае́нны;

бра́нные доспе́хи ра́тныя даспе́хі.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ракетано́сец, ‑носца, м.

Баявы карабель або самалёт з ракетнай зброяй. // Разм. Самаходная ўстаноўка для ракет.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

глаба́льны, -ая, -ае.

Усеагульны, які ахоплівае ўвесь зямны шар, увесь свет.

Праблема чыстай вады набыла г. характар.

○

Глабальная ракета — ракета, якая можа даставіць баявы зарад у любое месца зямнога шара.

|| наз. глаба́льнасць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

ло́зунг, -а, мн. -і, -аў, м.

1. Заклік, зварот, які выражае кіруючую ідэю, палітычнае патрабаванне.

Баявы л.

2. Плакат з такім заклікам.

Дэманстранты неслі лозунгі.

3. Вядучы, галоўны прынцып чаго-н.

|| прым. ло́зунгавы, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

халасты́², -а́я, -о́е.

1. Не звязаны з выкананнем карыснай работы, не рабочы.

Матор працаваў на халастых абаротах.

Змагацца з халастым прабегам машын.

2. Не здольны паразіць цэль; не баявы (пра патрон, стральбу і пад.).

Х. выстрал.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)