зрок, -у, м.

Адно з пяці знешніх пачуццяў, органам якога з’яўляюцца вочы; здольнасць бачыць.

Добры з.

Сапсаваць з.

Страціць з.

|| прым. зро́кавы, -ая, -ае.

З. нерв.

Зрокавая памяць.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

discern

[dɪˈsɜ:rn]

v.t.

1) адро́зьніваць

2) заўважа́ць, ба́чыць; распазнава́ць

to discern no difference — ня ба́чыць нія́кай ро́зьніцы

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

віду́шчы, ‑ая, ‑ае.

Які мае зрок, бачыць; проціл. сляпы. Відушчы чалавек. // Здольны бачыць. Адзіным, відушчым вокам дзед упіваецца ў глухамань ночы. Бядуля.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

зо́ркі, -ая, -ае.

1. Які мае востры зрок, добра бачыць далёкія і дробныя прадметы.

Зоркае вока.

2. перан. Праніклівы, пільны.

Быць зоркім і пільным на варце.

|| наз. зо́ркасць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

крытыка́н, -а, мн. -ы, -аў, м. (неадабр.).

Чалавек, які схільны ўсё крытыкаваць, ва ўсіх бачыць адны недахопы.

|| ж. крытыка́нка, -і, ДМ -нцы, мн. -і, -нак.

|| прым. крытыка́нскі, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

нарэ́зацца, -рэ́жуся, -рэ́жашся, -рэ́жацца; -рэ́жся; зак.

1. (1 і 2 ас. не ўжыв.). З’явіцца на дзяснах (пра зубы).

У дзіцяці нарэзаліся зубы.

2. Напіцца дап’яна (разм.).

Нарэзаўся, што сцежкі не бачыць.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

усма́тривать несов.

1. ба́чыць;

2. (устерегать) дагляда́ць, упільно́ўваць (каго, што);

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)

сніць, сню, сніш, сніць; снім, сніце́, сняць; незак.

1. каго-што і з дадан. Бачыць сон (сны), бачыць у сне.

Сёння сніла бабулю.

2. перан., каго-што, аб кім-чым, пра каго-што і з дадан. Марыць пра што-н., спадзявацца на што-н.

Ты толькі і сніш экскурсію ў Рым.

|| зак. прысні́ць, -ню́, -ні́ш, -ні́ць; -ні́м, -ніце́, -ня́ць (да 1 знач.) і сасні́ць, -ню́, -ні́ш, -ні́ць; -ні́м, -ніце́, -ня́ць (да 1 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

сма́лены, ‑ая, ‑ае.

1. Дзеепрым. зал. пр. ад смаліць ​2 (у 2 знач.).

2. у знач. прым. Абпалены агнём. Смалены парсюк.

•••

Бачыць саву смаленую гл. бачыць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

усёвіду́шчы, ‑ая, ‑ае.

Кніжн. Які бачыць усё. Усёвідушчае вока.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)