інкасатар назоўнік | мужчынскі род

Службовая асоба, якая займаецца прыёмам грошай ад арганізацый і ўстаноў для здачы іх у банк.

|| прыметнік: інкасатарскі.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)

па-ба́нку нареч., карт., перен. ва-ба́нк

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)

камуна́льны в разн. знач. коммуна́льный;

к. банк — коммуна́льный банк;

~ныя паслу́гі — коммуна́льные услу́ги;

~ныя вы́бары — коммуна́льные вы́боры

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)

databank [ˈdeɪtəbæŋk] n. comput. банк да́ных; інфармацы́йная ба́за

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

savings bank [ˈseɪvɪŋzˌbæŋk] n. ашча́дны банк; ашча́дная ка́са

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

інвестыцыйны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да іпвестыцыі. Інвестыцыйны банк.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

penny bank [ˈpenɪˌbænk] n.

1. ашча́дны банк

2. скарбо́нка

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

разліковы прыметнік

  1. гл. разлік.

  2. Які служыць для падлікаў, для абазначэння вылічэнняў.

    • Разліковая табліца.

  3. Прызначаны для ўліку грашовых сродкаў, правядзення плацяжоў і іншых грашовых разлікаў.

    • Р. банк.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)

банкаўшчык, ‑а, м.

Удзельнік азартнай гульні ў карты, які трымае банк, банкуе.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

іпатэчны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да іпатэкі. Іпатэчны крэдыт. Іпатэчны банк.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)