ábgegriffen

a

1) збузава́ны, паша́рпаны, сцёрты, зно́шаны

2) бана́льны

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

quotidian [kwɒˈtɪdiən] adj. fml

1. штодзённы, які́ штодня паўтара́ецца

2. бана́льны, звыча́йны;

a quotidian thought бана́льная ду́мка

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

zdawkowy

zdawkow|y

які нічога не значыць; банальны;

~y komplement — банальны камплімент;

~а rozmowa — а) выпадковая размова;

павярхоўная размова

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

banality

[bəˈnæləti]

n., pl. -ties

1) бана́льнасьць f.

2) бана́льны, зьбі́ты вы́раз; штамп -а m.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

commonplace

[ˈkɑ:mənpleɪs]

1.

n.

а) звыча́йная, штодзённая рэч

б) бана́льнасьць f.

2.

adj.

стары́, неціка́вы; зьбі́ты (жарт); бана́льны, штодзённы, звыча́йны

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

chestnut [ˈtʃesnʌt] n.

1. кашта́н (плод)

2. кашта́навае дрэ́ва, кашта́н

3. кашта́навы ко́лер

4. infml гняды́/цёмна-ры́жы/руды́ конь

5. : an old chestnut збі́ты, бана́льны жарт/сюжэ́т

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

stereotypowy

stereotypow|y

1. стэрэатыпны;

2. шаблонны, банальны;

przemówienia ~e — шаблонныя прамовы

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

шабло́нны, ‑ая, ‑ае.

1. Які зроблены па шаблону, адпавядае шаблону (у 1 знач.). Шаблонныя вырабы. Шаблонная фармоўка.

2. перан. Які прытрымліваецца шаблону (у 2 знач.); збіты, банальны. Шаблонныя фразы. □ [Маркс і Энгельс] надавалі найвялікшае значэнне рэвалюцыйнай творчасці мае, выступалі супраць шаблоннага падыходу да праблем сацыялістычнай рэвалюцыі. «Звязда». Я зразумеў, што гэта дзяўчынка больш дарослая, чым яе аднагодкі, і ёй нельга сказаць тыя шаблонныя пустыя словы, якія звычайна кажуць дзецям пры такім знаёмстве. Шамякін.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

tame​1 [teɪm] adj.

1. сво́йскі, ручны́; прыру́чаны, утаймава́ны

2. infml пако́рлівы, паслухмя́ны (пра чалавека)

3. infml ну́дны, неціка́вы, бана́льны;

a novel with a tame ending апо́весць з ну́дным канцо́м

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

пло́скі, ‑ая, ‑ае.

1. Які не мае ўпадзін і ўзвышшаў; з роўнай паверхняй. Направа — плоскія ўзгор’і, адзінокія скалы, яры між імі. Самуйлёнак. Наперадзе паказаліся будынкі з плоскімі дахамі, белыя, вясёлыя. Алешка. // Без звычайнай выпукласці, пляскаты. Нядобрая ўсмешка ўсё не сыходзіла з плоскага, пакляванага Міканоравага твару. Мележ. // Не круглы, сплюшчаны. Арцём, адпачыўшы, бярэцца за работу. Аполак у яго ўжо гатовы. Плоскім цяслярным алоўкам ён размячае яго на кавалкі. Ракітны.

2. Пазбаўлены арыгінальнасці; банальны, пошлы. Плоскія жарты. □ Гутарка, зразумела, ідзе не пра той абавязковы, наперад зададзены «казённы» аптымізм «бурапены» ці плоскай і павярхоўнай адналінейнасці. Бугаёў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)