hospital

[ˈhɑ:spɪtəl]

n.

1) бальні́ца f., шпіта́ль -ю m.

2) прыту́лак для бе́дных, хво́рых, стары́х

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

Spitál

n -s, -e i Spitäler бальні́ца, шпіта́ль

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

стацыяна́р м. stationäre [órtsfeste] Éinrichtung (кіно і г. д.); Kránkenhaus n -es, -häuser (бальніца)

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

шпіта́ль

(польск. szpital < ням. Spital, ад лац. hospitalis = гасцінны, ветлівы)

вялікая бальніца, звычайна ваенная.

Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)

лазарэ́т, ‑а, М ‑рэце, м.

1. Уст. Бальніца для бедных.

2. Невялікая лячэбная ўстанова пры вайсковай часці; шпіталь. Палкавы лазарэт. Палявы лазарэт. □ [Таня:] — Маці служыла з .. [бацькам] у адным палку — яна была сястрою ў лазарэце... Каваль.

[Фр. lazaret, іт. lazaretto ад імя пракажонага жабрака Лазара ў евангельскай прытчы.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

кру́ча, ‑ы, ж.

Крутое месца, круты бераг, спуск. Бальніца стаіць на высокім беразе, над самай кручай, і Дняпро — вось ён, унізе. Шамякін. Крохкі, высушаны сонцам глей увесь час асыпаўся з-пад ног, калі яны спускаліся з кручы. Лупсякоў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

lecznica

ж. лячэбніца; бальніца; клініка; лякарня;

lecznica dla zwierząt — ветэрынарная клініка

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

штове́чар, прысл.

Кожны вечар, кожным вечарам; з вечара ў вечар. Тымі днямі Багрым штовечар выходзіў на Голыя кручы. Краўчанка. Ёсць у калгасе і дзесяцігодка, і пошта, і бальніца, і клуб, хоць невялічкі, але ўтульны, дзе .. штовечар збіраецца моладзь. Шамякін.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

hospital [ˈhɒspɪtl] n. бальні́ца, шпіта́ль;

go to hospital BrE/go to the hospital AmE ле́гчы ў бальні́цу;

be discharged from (the) hospital быць вы́пісаным з бальні́цы

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

зара́зны, ‑ая, ‑ае.

1. Які мае адносіны да заразы. Заразныя бактэрыі. // Выкліканы заразай; інфекцыйны. Заразная хвароба.

2. Здольны заразіць іншых. Заразны хворы. / у знач. наз. зара́зны, ‑ага, м.; зара́зная, ‑ай, ж. Ізалятар для заразных.

3. Разм. Прызначаны для заразных хворых. Заразная бальніца.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)