Бо́дзер храбры, бойкі’ (Нас.). Да прасл. bъdrъ. Гл. бадзёры.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Бо́дры ’горды, жвавы’ (Бяльк.). Да прасл. bъdrъ. Гл. бадзёры.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

жва́вы, -ая, -ае.

1. Поўны жыццёвых сіл; бадзёры, рухавы.

Жвавае дзіця.

Ж. работнік.

2. Ажыўлены, выразны, жыццярадасны (пра вочы, твар).

Ж. погляд.

Жвавыя вочы.

3. Бойкі, ажыўлены (пра гутарку).

Жвавая гамонка.

4. Хуткі па тэмпе, шпаркі.

Жвавыя рухі.

Жвавыя коні.

|| наз. жва́васць, -і, ж.

Небывалая ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

мажо́рны

(ад мажор)

1) муз. які адносіцца да мажору;

2) перан. бадзёры, вясёлы.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

жыццялю́б, ‑а, м.

Той, хто любіць жыццё. Я не мог сабе ўявіць, што гэты чалавек — такі жыццялюб, такі вечна бадзёры, можа памерці. Шамякін.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пажваве́лы, ‑ая, ‑ае.

Разм. Які стаў жвавым, жвавейшым. Бадзёры, пажвавелы, лёгкі на ногі, дзядзька кружыў з Цэсарам па сцежках, паказваў самыя патаемныя мясціны. Вышынскі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пасмутне́ць, ‑ею, ‑ееш, ‑ее; зак.

Стаць смутным, смутнейшым; засмуціцца. Вера крадком азірнула .. [Казіка] і заўважыла, што гэты калісь бадзёры і вясёлы чалавек зараз пасмутнеў. Машара.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

múnter

a жва́вы, бадзёры, жывы́, вясёлы

~ wérden — прачына́цца

~ máchen — разбудзі́ць; падбадзёрыць

~ und vergnügt — бадзёры і жыццяра́дасны

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

cheery

[ˈtʃɪri]

adj. -rier, -riest

вясёлы, бадзёры; прые́мны; сьве́тлы; ра́дасны

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

rzeźwy

1. бадзёры, жвавы, рэзвы;

2. асвяжальны

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)