ful

разм. дужа, шмат, багата

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

Перабага́ціць ’усыпаць больш, чым трэба’ (брагін., Шатал.). Да пера- і бага́та ’шмат’ < бага́ты (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

much​2 [mʌtʃ] adj. (more, most) шмат, мно́га, бага́та;

much water мно́га вады́;

much time шмат ча́су

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

ornate [ɔ:ˈneɪt] adj.

1. бага́та ўбра́ны/прыбра́ны/аздо́блены

2. напы́шлівы, прыўзня́та квяці́сты; мудраге́лісты;

an ornate style напы́шлівы стыль

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

параўна́нне, -я, мн. -і, -яў, н.

1. гл. параўнаць.

2. Слова або выраз, які змяшчае прыпадабненне аднаго прадмета да другога.

Народная творчасць багата параўнаннямі.

◊

У параўнанні з кім-чым — ужыв. ў знач. прыназ.: параўнальна, калі параўнаць.

Сёлета ўраджай вышэйшы ў параўнанні з мінулым годам.

Ён больш дасведчаны ў гэтай справе ў параўнанні з іншымі.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

Карчо́ўе ’месца, дзе багата пнёў і карэнняў’ (Яшк.). Зборны назоўнік, вытворны ад корч (гл.), з тыповым суфіксам ‑ovьje.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

szczodrobliwie

1. шчодра;

2. багата, шчодра

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

bujnie

1. багата; густа;

2. бурна

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

во́сенню, прысл.

У асенні час. У лесе ежы восенню было багата, Таму і растаўсцець Мядзведзь не ў меру змог. Корбан.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

сы́ценькі, ‑ая, ‑ае.

Разм. Памянш.-ласк. да сыты; дастаткова сыты. Па багата расквечаным поплаве снавалі сыценькія, нібы точаныя, цяляты. Брыль.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)