цестаме́с, ‑а, м.

Апарат для замешвання цеста. Аўтаматычны цестамес. Механічны цестамес. // Рабочы, які замешвае цеста.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

automatyczny

automatyczn|y

аўтаматычны;

sekretarka ~a — аўтаадказчык;

ołówek ~y — аўтаматычны аловак

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

рэгенерацыя,

аўтаматычны перазапіс даных у вылічальнай тэхніцы; узнаўленне зыходнай формы сігналу ў сувязі; вяртанне часткі цеплаты ў цеплатэхніцы.

т. 13, с. 547

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

vóllautomatisch

a ца́лкам аўтаматы́чны

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

строп², -а, мн. -ы, -аў, м. (спец.).

Прылада з каната або троса для захопу і падвешвання грузу да крука, скабы або чалавека, грузу да купала парашута, гандолы да дырыжабля, аэрастата.

Аўтаматычны с.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

аўта.- (аўтамабільны і аўтаматычны)

1. Auto-;

2. automatisch

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

фотаста́т, ‑а, М ‑стане, м.

Спец. Аўтаматычны апарат для капіравання дакументаў, малюнкаў, чарцяжоў, тэкстаў і пад. фатаграфічным спосабам.

[Ад грэч. phos, phōtós — святло і statos — нерухомы.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

вузлавяза́льнік, ‑а, м.

Спец. У тэкстыльнай вытворчасці — прыстасаванне, пры дапамозе якога звязваюцца канцы нітак на месцы разрыву. Аўтаматычны вузлавязальнік.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

automátisch

a аўтаматы́чны; мімаво́льны, міжво́льны

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

sélbsttätig

a аўтаматы́чны

2) самадзе́йны

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)