keynote [ˈki:nəʊt] n. асно́ўная ду́мка; асно́ўны пры́нцып; лейтматы́ў

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

эзо́павы, -а і эзо́паўскі, -ая, -ае.

Мова, стыль і пад., багатыя алегорыямі, намёкамі і іншымі прыёмамі з мэтай скрыць прамы (асноўны) сэнс выказвання.

Эзопава мова.

Эзопаўскі стыль.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

básisch

a хім. асно́ўны

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

basal

[ˈbeɪsəl]

adj.

асно́ўны, фундамэнта́льны

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

даміна́нтны, ‑ая, ‑ае.

Кніжн. Які мае адносіны да дамінанты; асноўны, пануючы. Дамінантныя прыметы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

elemental [ˌelɪˈmentl] adj. fml

1. про́сты, асно́ўны

2. стыхі́йны

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

basic [ˈbeɪsɪk] adj.

1. асно́ўны, гало́ўны

2. элемента́рны; пачатко́вы

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

карэ́нішча, -а, н.

1. Падземнае сцябло шматгадовых травяністых раслін, якое адрозніваецца ад кораня наяўнасцю недаразвітага лісця.

2. Асноўны, галоўны корань дрэва, які з’яўляецца працягам ствала.

|| прым. карэ́нішчавы, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

трапасфе́ра, ‑ы, ж.

Ніжні асноўны слой зямной атмасферы, размешчаны да вышыні 8–18 км.

[Ад грэч. tropos — паварот і слова сфера.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

капіта́льны, -ая, -ае.

Грунтоўны, асноўны, карэнны, вельмі важны.

Капітальнае даследаванне.

○

Капітальная сцяна — асноўная сцяна, якая служыць апорай для даху.

Капітальныя ўкладанні (спец.) — тое, што і капіталаўкладанне.

|| наз. капіта́льнасць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)