PA [ˌpi:ˈeɪ] (скар. ад Personal Assistant) асабі́сты сакрата́р;

She’s the Ambassador’s PA. Яна з’яўляецца асабістым сакратаром пасла.

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

паду́шны, ‑ая, ‑ае.

Гіст. Які бярэцца з кожнага чалавека, з душы (у 3 знач.). Падушны падатак. // у знач. наз. паду́шнае, ‑ага, н. Асабісты падатак з падатковых саслоўяў, уведзены Пятром Першым.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

единоли́чный

1. аднаасо́бны;

единоли́чное хозя́йство аднаасо́бная гаспада́рка;

2. асабі́сты, індывідуа́льны;

единоли́чное реше́ние асабі́стае (індывідуа́льнае) рашэ́нне.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Áusweis

m -es, -e пасве́дчанне; (асабі́сты) дакуме́нт, про́пуск

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

privy

[ˈprɪvi]

1.

adj.

прыва́тны; асабі́сты

2.

n., pl. -vies

мала́я знадво́рная прыбіра́льня

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

сакрата́р м

1. Sekretär m -s, -e;

асабі́сты сакрата́р Privatsekretär [-´vɑ:t-] m;

2. (які піша пратакол) Schríftführer m -s, -

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

задушэ́ўны, ‑ая, ‑ае.

Сардэчны, шчыры. Размова з капітанам атрымалася шчырай, задушэўнай. Краўчанка. Голас дзяўчыны, лагодны, задушэўны, навяваў успаміны аб далёкіх днях маладосці. Ваданосаў. // Інтымны, глыбока асабісты. Усе выхаванцы любяць Ніну Уладзіміраўну, давяраюць ёй самыя задушэўныя свае мары. «Звязда».

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

кар’еры́ст

(ад кар'ерызм)

чалавек, які думае пра асабісты поспех, жадае стварыць сабе кар’еру, не зважаючы на інтарэсы іншых.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

intimate​2 [ˈɪntɪmət] adj.

1. блі́зкі;

an intimate friend блі́зкі ся́бра

2. (with) асабі́сты; патае́мны; інты́мны;

on intimate terms у інты́мных адно́сінах

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

кар’еры́ст, ‑а, М ‑сце, м.

Чалавек, які імкнецца зрабіць кар’еру і клапоціцца толькі пра асабісты поспех, не лічачыся з грамадскімі інтарэсамі. Суіснаваць я адмаўляюся З падлюгамі і кар’ерыстамі. Панчанка. У нашым грамадстве няма месца кар’ерыстам і несумленным людзям. «Звязда».

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)