PA [ˌpi:ˈeɪ] (скар. ад Personal Assistant) асабі́сты сакрата́р;

She’s the Ambassador’s PA. Яна з’яўляецца асабістым сакратаром пасла.

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

паду́шны, ‑ая, ‑ае.

Гіст. Які бярэцца з кожнага чалавека, з душы (у 3 знач.). Падушны падатак. // у знач. наз. паду́шнае, ‑ага, н. Асабісты падатак з падатковых саслоўяў, уведзены Пятром Першым.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

единоли́чный

1. аднаасо́бны;

единоли́чное хозя́йство аднаасо́бная гаспада́рка;

2. асабі́сты, індывідуа́льны;

единоли́чное реше́ние асабі́стае (індывідуа́льнае) рашэ́нне.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Áusweis

m -es, -e пасве́дчанне; (асабі́сты) дакуме́нт, про́пуск

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

privy

[ˈprɪvi]

1.

adj.

прыва́тны; асабі́сты

2.

n., pl. -vies

мала́я знадво́рная прыбіра́льня

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

суб’екты́ўны

(лац. subiectivus)

1) асабісты, уласцівы толькі пэўнай асобе;

2) прадузяты, неаб’ектыўны (напр. с-ая ацэнка).

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

ДВАЙНО́Е ПАДАТКААБКЛАДА́ННЕ,

1) абкладанне і даходу (прыбытку), і дывідэндаў, якія выплачваюцца з яго, калі яны ператвараюцца ў асабісты даход сям’і як самаст. гасп. адзінкі (домагаспадаркі).

2) Адначасовае абкладанне ў розных краінах ідэнтычнымі падаткамі, або тымі, якія маюць аднолькавую прыроду.

т. 6, с. 74

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

сакрата́р м.

1. Sekretär m -s, -e;

асабі́сты сакрата́р Privatsekretär [-´vɑ:t-] m;

2. (які піша пратакол) Schríftführer m -s, -

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

задушэ́ўны, ‑ая, ‑ае.

Сардэчны, шчыры. Размова з капітанам атрымалася шчырай, задушэўнай. Краўчанка. Голас дзяўчыны, лагодны, задушэўны, навяваў успаміны аб далёкіх днях маладосці. Ваданосаў. // Інтымны, глыбока асабісты. Усе выхаванцы любяць Ніну Уладзіміраўну, давяраюць ёй самыя задушэўныя свае мары. «Звязда».

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

intimate​2 [ˈɪntɪmət] adj.

1. блі́зкі;

an intimate friend блі́зкі ся́бра

2. (with) асабі́сты; патае́мны; інты́мны;

on intimate terms у інты́мных адно́сінах

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)